MacBeth - faun

Gestern wird zu einem Narrenspiel

Dem Licht, dass niemals auf uns fiel

Zum Schatten, der uns immer gefolgt ist

Zum Gaukler, der in der zu kurzen Frist

Sich quälte mit der viel zu grossen Mär

Sich quälte und doch hört man ihn nicht mehr

Ein Märchen dir erzählt von einem Tor

Voll Wortgewalt und Herzensblut

Doch dringt nur Stille an dein Ohr

Soll man denn weiter Geister jagen?

Für ein Trugbild Alles wagen?

Für diesen Spuk im Mondenschein

Tun was uns drei Hexen prophezein?

Es gleicht einer viel zu grossen Mär

Für die man starb, doch hört man sie nicht mehr

Ein Märchen dir erzählt von einem Tor

Voll Wortgewalt und Herzensblut

Doch dringt nur Stille an dein Ohr

Doch was mich hoffen lässt — ab hier

Mein Schicksal bis zuletzt — sind wir

Gisteren wordt een dwaas spel

Het licht dat nooit op ons viel

Naar de schaduw die ons altijd heeft gevolgd

Naar de jongleur, in een te korte tijd

Hij werd gekweld door het veel te grote verhaal

Hij werd gekweld en toch hoor je hem niet meer

Een sprookje vertelt je over een poort

Vol welsprekendheid en hartenbloed

Maar alleen stilte bereikt je oor

Moeten we spoken blijven achtervolgen?

Durf je iets voor een luchtspiegeling?

Voor dat spook in het maanlicht

Doen wat drie heksen ons profeteren?

Het is net een veel te groot sprookje

Waarvoor men stierf, maar men hoort ze niet meer

Een sprookje vertelt je over een poort

Vol welsprekendheid en hartenbloed

Maar alleen stilte bereikt je oor

Maar wat geeft me hoop - vanaf hier?

Mijn lot tot het einde - we zijn