The Last Song - Fates Warning

These memories

Come falling down like leaves

We were just fools pretending

The world was at our knees

Headlong into the summer sun

But now our winter has begun

The days ahead

Just questions in the mist

While we wonder

How we ever ended up like this

Hope and fear, of thee I sing

What will tomorrow bring?

It’s hard to understand where the time went

Looking back upon the years, I never dreamt

That fate would show its hand and a life spent

Walking down the only road I’ve ever known

The curtain falls

Upon a darkened stage

Voices fade like words across

Some worn out ending page

The writer writes his final wrong

This is the last song

deze herinneringen

Kom naar beneden vallen als bladeren

We waren gewoon dwazen die deden alsof

De wereld lag op onze knieën

Dwars de zomerzon in

Maar nu is onze winter begonnen

De komende dagen

Gewoon vragen in de mist

Terwijl we ons afvragen

Hoe we ooit zo zijn beland

Hoop en vrees, van u zing ik

Wat zal morgen brengen?

Het is moeilijk te begrijpen waar de tijd is gebleven

Als ik terugkijk op de jaren, heb ik nooit gedroomd

Dat lot zou zijn hand laten zien en een leven lang

Lopend over de enige weg die ik ooit heb gekend

Het gordijn valt

Op een verduisterd podium

Stemmen vervagen als woorden over

Een versleten eindpagina

De schrijver schrijft zijn laatste fout

Dit is het laatste nummer