The Ghosts of Home - Fates Warning

Where I come from, no one’s home

Twisted branches overgrown

Skin deep roots over broken bone

Dust and glass and the ghosts of home

Knock at the door, no one’s home

Empty rooms and shadows flown

Down these halls fading memories roam

Hand and hand with the ghosts of home

Another new horizon

Familiar scene of childhood dislocation

Fingers traced the colored lines

Another road, another destination

You said goodbye to empty rooms

And farewell to the walls and windows

Waved to no one in particular

As the lights went out and the doors behind you closed

Home again, home again

Stranger in a strange land

You walk the halls nervous and unseen

Keep your head down don’t raise your hand

Alone in the crowd, a ghost in the machine

Home again, home again

Half remembered neighborhoods

Twisted branches in dying woods

Broken bones and childhoods

Broken homes in lost boyhoods

Summer wars in the woods

Fleeting blood brotherhoods

Hoped to run but never stood

Wished to stay but never could

What did you hope to find

Home again, what could you find?

In doorways and window panes, in broken glass and faded frames

Can clocks turn back, the years unwind

Are you still hiding there now

A ghost, trapped behind those walls?

So goodbye again to empty rooms

And farewell to walls and windows

Print them once more in your memory

As the lights recede and the road behind you grows

Home again, home again

Waar ik vandaan kom, is er niemand thuis

Gedraaide takken overwoekerd

Huid diepe wortels over gebroken bot

Stof en glas en de geesten van thuis

Klop op de deur, er is niemand thuis

Lege kamers en schaduwen gevlogen

Door deze gangen zwerven vervagende herinneringen

Hand en hand met de geesten van thuis

Weer een nieuwe horizon

Bekende scène van kinderdislocatie

Vingers volgden de gekleurde lijnen

Een andere weg, een andere bestemming

Je hebt afscheid genomen van lege kamers

En vaarwel aan de muren en ramen

Zwaaide naar niemand in het bijzonder

Toen de lichten uitgingen en de deuren achter je sloten

Weer thuis, weer thuis

Vreemde in een vreemd land

Je loopt nerveus en ongezien door de gangen

Houd je hoofd naar beneden, steek je hand niet op

Alleen in de menigte, een spook in de machine

Weer thuis, weer thuis

Half herinnerde buurten

Gedraaide takken in stervende bossen

Gebroken botten en kinderjaren

Gebroken huizen in verloren jongensjaren

Zomeroorlogen in het bos

Vluchtige bloedbroederschap

Gehoopt te rennen, maar nooit gestaan

Wilde blijven, maar kon nooit

Wat hoopte je te vinden?

Weer thuis, wat kon je vinden?

In deuropeningen en ruiten, in gebroken glas en vervaagde kozijnen

Kunnen klokken terugdraaien, de jaren verstrijken?

Verstop je je daar nu nog steeds?

Een spook, gevangen achter die muren?

Dus vaarwel tegen lege kamers

En afscheid van muren en ramen

Druk ze nog een keer af in je geheugen

Naarmate de lichten verdwijnen en de weg achter je groeit

Weer thuis, weer thuis