Vanadis - Falkenbach

Mounted men, with axe and shield

On their ride through shallow field

See your sons oh Vanadis

Light my ways oh Manalihs…

Freyas Val

Woutans half

Oaken woods as dark as night

Home of those of heathen pride

Grant me strength oh Asynja

Be my guide oh Valfreya

Freyas Val

Vingolfs’s pride

Herjan!!!

When the moon shines bright from the dark black sky

We raise our swords to thy hail

When the runes are thrown and the ravens fly

As a sign of our heathens prevail

While the morning breaks through Tenkterian wood

While the sun sets the shores aflame

There is one thing only which never dies

The honour of thy name

Foraan!!!

By my side my brothers fall

Now on their way to Freya’s hall

We are yours oh Vanadis

Guide their ways oh Manalihs

Hjer Foraan

Tenkteriar

Herjan!!!

While twilight covers the blood red skies

While the sun sets the shores aflame

There is one thing only which never dies

The honour of thy name

When time draws near for the chosen ones

To fall on the blood stained fields

Then death will grant us a place amongst

Our fathers in the halls of bronzen shields

A burning flame as blue as ice

Now I can see it in your eyes

Be my fate oh Vanadis

Through the nights oh Manalihs…

Bereden mannen, met bijl en schild

Op hun rit door ondiep veld

Zie je zonen oh Vanadis

Verlicht mijn wegen oh Manalihs...

Freyas Val

Woutans half

Eikenbossen zo donker als de nacht

Huis van degenen van heidense trots

Geef me kracht oh Asynja

Wees mijn gids oh Valfreya

Freyas Val

De trots van Vingolfs

Herjan!!!

Wanneer de maan helder schijnt vanuit de donkere zwarte lucht

We heffen onze zwaarden tot uw gegroet

Wanneer de runen worden gegooid en de raven vliegen

Als een teken van onze heidenen zegevieren

Terwijl de ochtend door het Tenkteriaans bos breekt

Terwijl de zon de kusten in vuur en vlam zet

Er is maar één ding dat nooit sterft

De eer van uw naam

Foraan!!!

Aan mijn zijde vallen mijn broers

Nu op weg naar Freya's hal

Wij zijn van jou oh Vanadis

Leid hun wegen oh Manalihs

Hjer Foraan

Tenkteriar

Herjan!!!

Terwijl de schemering de bloedrode luchten bedekt

Terwijl de zon de kusten in vuur en vlam zet

Er is maar één ding dat nooit sterft

De eer van uw naam

Wanneer de tijd nadert voor de uitverkorenen

Om op de met bloed bevlekte velden te vallen

Dan zal de dood ons een plaats geven tussen

Onze vaders in de zalen van bronzen schilden

Een brandende vlam zo blauw als ijs

Nu zie ik het in je ogen

Wees mijn lot oh Vanadis

Door de nachten oh Manalihs...