Heralder - Falkenbach

From beyond a twilight horizon where mountains were covered with snow

Once a man on a horse came the way

On an early autumnal morning, when dew lay chill on the ground

And the sun’s first rays heralded the day

To rest at last after riding for more than three days and nights

Through the woods and across the shallow landscapes

To finally reach the village the rumours where talking about

And where the heathen king lived for many years

His golden armour was shining by the light of awakening sun

And in his hand he held a bronzen shield

On which the runes all were written by a blacksmith of wisdom great

To guide him on his way so long

He had come to bring the message the king has given to him

To be conveyed into all heathen countries

And he told about their brethern, overtaken by christian men

Now punished by the cross and christian laws

So the man dismounted and his horse was taken by it’s bridle to be brought into

the stabling

Meanwhile he was lead to the hall where the king sat on his greatseat

Forthwith he told him the reasons for his coming

And withing a few minutes all people were gathered by the king’s mighty voice

So he rose on his feet and began to speak about the greatest heathen host ever

see

Passing towards their brethern land…

After three days and nights of riding the frontier they finally reached

With their hearths wholly determined

And encountered the christian church in their once sacred woods

As the chaplain just chimed the bell

At once they put the spurs in their horses

Hearths were filled with rage and hate

And in their hands they held the torches

When Odhinn was amongst and Tyr was leading their hearts

Into a world of anciest mysteries…

The night the longswords where grinded

And the shields were forged in blood

By the hands of most dextrous blacksmiths

And sacrifices were given to the Goddesses and the Gods

In the woods by the mighty tree

Known in heathen kingdoms as the mighty Irminsul

That was built as an immense landmark

Of heathen pride and honour

And a symbol of what shall be…

Van voorbij een schemerige horizon waar bergen bedekt waren met sneeuw

Er kwam eens een man op een paard

Op een vroege herfstochtend, toen de dauw kil op de grond lag

En de eerste zonnestralen luidden de dag in

Eindelijk uitrusten na meer dan drie dagen en nachten rijden

Door de bossen en over de ondiepe landschappen

Om eindelijk het dorp te bereiken waar de geruchten over gingen

En waar de heidense koning vele jaren woonde

Zijn gouden wapenrusting scheen bij het licht van de ontwakende zon

En in zijn hand hield hij een bronzen schild

Waarop de runen allemaal zijn geschreven door een smid van grote wijsheid

Om hem zo lang op zijn weg te begeleiden

Hij was gekomen om de boodschap te brengen die de koning hem heeft gegeven

Om te worden overgebracht naar alle heidense landen

En hij vertelde over hun broeders, ingehaald door christelijke mannen

Nu gestraft door het kruis en de christelijke wetten

Dus de man steeg af en zijn paard werd aan zijn hoofdstel genomen om in

de stalling

Ondertussen werd hij naar de zaal geleid waar de koning op zijn grote stoel zat

Onmiddellijk vertelde hij hem de redenen voor zijn komst

En binnen een paar minuten waren alle mensen verzameld door de machtige stem van de koning

Dus hij stond op en begon te spreken over het grootste heidense leger ooit

zien

Op weg naar hun broederland...

Na drie dagen en nachten de grens te hebben bereden, bereikten ze eindelijk

Met hun haarden geheel vastbesloten

En ontmoetten de christelijke kerk in hun eens heilige bossen

Terwijl de kapelaan net aanbelde

Meteen zetten ze de sporen in hun paarden

Haarden waren gevuld met woede en haat

En in hun handen hielden ze de fakkels

Toen Odhinn erbij was en Tyr hun hart leidde

In een wereld van oudste mysteries...

De nacht waar de langzwaarden werden geslepen

En de schilden waren in bloed gesmeed

Door de handen van de meest handige smeden

En er werden offers gebracht aan de godinnen en de goden

In het bos bij de machtige boom

Bekend in heidense koninkrijken als de machtige Irminsul

Dat werd gebouwd als een immens monument

Van heidense trots en eer

En een symbool van wat zal zijn...