Black Womb of Light - Evadne

Darkness falls, drawing shades of frightful shapes

Smothering your grace from its blackened womb

Wasting your light among scattered swarms of fireflies

Into this lonely realm, the murk devour your scarce hope

Facing your own shadows, you hide from your fears

All alone, amid shadows of dread that swallows you

You gaze the weak light trails that surround you

Your life is sinking in its entrails,

your triumphs go away like winters defeated

The old empty words are dispersed by the wind

Entrenched behind of silent walls

Glimmers of hope covered by dust, lit by the flame of a dim light

Into this lonely realm, the murk devour your scarce hope

Facing your own shadows, you hide from your fears

In this gloomy room of sheer loneliness, your demons haunt you forever

You can´t remember when this eon of

shades began, nor when your life began to be

Mere remnants of scattered lights

Distorted images of broken mirrors

Silently, you rock at the edge of this abyss

In the seclusion of your solitary fortress,

just one step to fall in the black womb of light

De duisternis valt en tekent schaduwen van angstaanjagende vormen

Je genade verstikken vanuit zijn zwartgeblakerde baarmoeder

Je licht verspillen tussen verspreide zwermen vuurvliegjes

In dit eenzame rijk verslindt de duisternis je schaarse hoop

Geconfronteerd met je eigen schaduwen, verberg je je voor je angsten

Helemaal alleen, te midden van schaduwen van angst die je opslokken

Je staart naar de zwakke lichtsporen die je omringen

Je leven zinkt weg in zijn ingewanden,

je triomfen verdwijnen als winters verslagen

De oude lege woorden worden door de wind verspreid

Verankerd achter stille muren

Glimmen van hoop bedekt door stof, verlicht door de vlam van een zwak licht

In dit eenzame rijk verslindt de duisternis je schaarse hoop

Geconfronteerd met je eigen schaduwen, verberg je je voor je angsten

In deze sombere kamer van pure eenzaamheid achtervolgen je demonen je voor altijd

Je kunt je niet herinneren wanneer deze eon van

tinten begonnen, noch toen je leven begon te worden

Slechts overblijfselen van strooilicht

Vervormde afbeeldingen van gebroken spiegels

Stil rock je aan de rand van deze afgrond

In de afzondering van je eenzame fort,

slechts één stap om in de zwarte baarmoeder van het licht te vallen