Stein Meiner Ahnen - Equilibrium

Am Berges Fuß ich steh'

Im Schatten jener Macht

Das Gipfelkreuz ich seh'

In seiner ganzen Pracht

Hinauf mein Weg mich führt

So sei nun mein Gedicht

Hab' es mir selbst erkürt

Der Weg zurück, den gibt es nicht!

Um meinen Hals trag ich stets diesen Stein

Ein Blick auf ihn sagt mir ich bin nicht allein

Denn einst war er schon meiner Vorfahr’n Besitz

Bot Kühnheit und Stärke bei Donner und Blitz

Groß wird sein mein Sold

Noch viel mehr, als pures Gold

Wenn ich oben bin

Meiner Ahnen ich mich entsinn'

Entlang der eisig Klamm

Vorbei am Dorngebüsch

Ich kriech' auch durch den Schlamm

Dann stink' ich halt nach Fisch

Die Schluchten wittern schon

Ganz hämisch grinsend ist ihr Blick

Doch ich will rauf zum Thron

Und lach' mit breiter Brust zurück

Um meinen Hals trag ich stets diesen Stein

Ein Blick auf ihn sagt mir ich bin nicht allein

Denn einst war er schon meiner Vorfahr’n Besitz

Bot Kühnheit und Stärke bei Donner und Blitz

Groß wird sein mein Sold

Noch viel mehr, als pures Gold

Wenn ich oben bin

Meiner Ahnen ich mich entsinn'

Um meinen Hals trag ich stets diesen Stein

Ein Blick auf ihn sagt mir ich bin nicht allein

Ich weiß ohne euch würde ich hier nicht steh’n

Ich werde euch danken wenn wir uns wiederseh’n!

Ik sta aan de voet van de berg

In de schaduw van die kracht

Ik zie het kruis op de top

In al zijn glorie

Mijn weg leidt me

Dus wees mijn gedicht

ik heb er zelf voor gekozen

Er is geen weg terug!

Ik draag deze steen altijd om mijn nek

Eén blik op hem zegt me dat ik niet alleen ben

Omdat het ooit eigendom was van mijn voorouders

Verstrekt vrijmoedigheid en kracht in donder en bliksem

Mijn loon zal geweldig zijn

Veel meer dan puur goud

Als ik op ben

Ik herinner me mijn voorouders

Langs de ijzige kloof

Voorbij de doornstruik

Ik kruip ook door de modder

Dan ruik ik gewoon naar vis

De kloven ruiken al

Haar blik grijnst kwaadaardig

Maar ik wil de troon op

En lach terug met een grote borst

Ik draag deze steen altijd om mijn nek

Eén blik op hem zegt me dat ik niet alleen ben

Omdat het ooit eigendom was van mijn voorouders

Verstrekt vrijmoedigheid en kracht in donder en bliksem

Mijn loon zal geweldig zijn

Veel meer dan puur goud

Als ik op ben

Ik herinner me mijn voorouders

Ik draag deze steen altijd om mijn nek

Eén blik op hem zegt me dat ik niet alleen ben

Ik weet dat ik hier niet zou staan ​​zonder jou

Ik zal je bedanken als we elkaar weer ontmoeten!