Snüffel - Equilibrium

Lang ist’s her vor alten Zeiten

Galt’s die Laster aufzuteilen

Jedem ward ein Kraut spendiert,

Das Geist und Seele inspiriert

Trocken, dürr im Süden unten,

Andernorts in hölzern' Stumpen,

Weich und saftig hoch im Norden

Doch was ist’s bei uns geworden?

Alles wurde eingesackelt,

Rasch verteilt, nicht lang gefackelt

Durch die Welt die Kunde rannte,

Jeder sich zum Kraut bekannte.

Auf dem Weg am Himmelszelt

Da fiels vom Karren in die Welt

Und direkt in des Müllers Steine

Tat das Schicksal dann das seine …

Mag nicht snusen, mag nicht rauchen,

Mag kein faules Zeugs gebrauchen

Alles was ich will ist mein Snuff!

Magst auch du einmal probieren,

Gib acht nichts ins Gesicht zu schmieren,

Und Heulen gilt fei nicht beim Snuff!

«Geh her!

Was issen des?

Jetz werd I glei bös,

Wer schmeißt da sei Graffel bei mir in die Mühl'?

Des is doch kei Korn,

Des hat wer verlor’n,

Na, jetz mahl’n ma’s ma durch und dann woll’n ma ma seh’n!»

Sack um Sack ward durchgemahlen,

Dem Knecht die Arbeit aufgetan,

Der fällt ganz artig Sack und Beutel,

Freut sich auf die Schenke heute

Doch was rinnt da aus den Steinen?

Braun und duftvoll mochts ihm scheinen

Fällt sich rasch damit die Taschen,

Eilt, die Mühle zu verlassen…

Drunt im Dorfe buntes Treiben

Jeder wollt die Nase reiben

Sich mit braunem Kraut, dem feinen

Konnt der Knecht mit allen teilen

Und so ward ein Brauch geboren

Weil da ging ein Kraut verloren

Das uns freie Nasen brachte,

Zur Nation von Schnupfern machte

Mag nicht snusen, mag nicht rauchen,

Mag kein faules Zeugs gebrauchen

Alles was ich will ist mein Snuff!

Magst auch du einmal probieren,

Gib acht nichts ins Gesicht zu schmieren,

Und Heulen gilt fei nicht beim Snuff!

Mag nicht snusen, mag nicht rauchen,

Mag kein faules Zeugs gebrauchen

Alles was ich will ist mein Snuff!

Magst auch du einmal probieren,

Gib acht nichts ins Gesicht zu schmieren,

Und Heulen gilt fei nicht beim Snuff!

Beim Snuff!

Beim Snüffeln!

Long times ago

It was up to divide vice

Everybody got his herb

Inspiring soul and mind

Dry down in the south

Elsewhere in wooden pipes

Soft and juicy up in the north

But what has it become here?

Everything was put into bags

Quickly spread without delay

Through the world the message ran

Everybody came out for the herb

On the way through the sky

It fell from the car into the world

Directly in the millstones

Destiny rolls on…

Don’t want to snuse, don’t want to smoke

Don’t want to use shit!

All I want is snuff!

If you want to try this too

Be careful not to smear it into your face

And crying is not allowed … on sniffing!

«Hey!

What’s that?

I get angry,

Who throws his stuff into my mill?

That is no grain,

Somebody lost that,

Anyway, let’s grind it and we will see!»

Everything was grinded

The servant had to do the whole work

Fills every bag

Is looking forward to the pub today

But what comes out of the mill-stones?

Seems brown and tasty

He hurries to fill his pockets,

Hurries to leave the mill …

Down in the town big turbulence

Everybody wants to put

That shit in his nose

So the servant could let everybody take part in this pleasure

And so a custom was born

'Cause a herb got lost

Which brought us free noses

And made us to a nation of sniffers

Don’t want to snuse, don’t want to smoke

Don’t want to use shit!

All I want is snuff!

Het is lang geleden oude tijden

Het was tijd om de ondeugden te delen

Elk kreeg een kruid

Dat inspireert geest en ziel

Droog, dor in het zuiden beneden,

Elders in houten pilaren,

Zacht en sappig in het noorden

Maar wat is er met ons gebeurd?

Alles was ingepakt

Snel verdeeld, geen moment getwijfeld

Door de wereld ging het nieuws,

Iedereen beleden het kruid.

Op weg naar de luchttent

Toen viel het van de kar de wereld in

En direct in de stenen van de molenaar

Toen deed het lot zijn eigen ding...

Hou niet van snus, hou niet van roken,

Ik wil geen rot spul gebruiken

Alles wat ik wil is mijn snuiftabak!

Wil je ook proberen

Pas op dat u niets op uw gezicht smeert,

En huilen is niet goed voor snuiftabak!

" Ga hier!

Wat eet je?

Nu word ik boos

Wie gooit zijn Graffel in mijn molen?

Dat is geen graan,

wie is het kwijt?

Nou, laten we het nu doorslijpen en dan laten we het zien!"

Zak na zak werd doorgeslepen,

opende het werk voor de dienaar,

Hij valt als een zak en zak,

Ik kijk uit naar de taverne vandaag

Maar wat loopt er uit de stenen?

Het leek hem misschien bruin en geurig

Als hij er snel zijn tassen mee laat vallen,

Haast je om de molen te verlaten...

Drukte en geroezemoes in het dorp

Iedereen wil in zijn neus wrijven

Zelf met bruin kruid, de fijne

De dienaar kon met iedereen delen

En zo werd een gewoonte geboren

Omdat er een kruid verloren is gegaan

Dat bracht ons gratis neuzen

Maakte een natie van snuivers

Hou niet van snus, hou niet van roken,

Ik wil geen rot spul gebruiken

Alles wat ik wil is mijn snuiftabak!

Wil je ook proberen

Pas op dat u niets op uw gezicht smeert,

En huilen is niet goed voor snuiftabak!

Hou niet van snus, hou niet van roken,

Ik wil geen rot spul gebruiken

Alles wat ik wil is mijn snuiftabak!

Wil je ook proberen

Pas op dat u niets op uw gezicht smeert,

En huilen is niet goed voor snuiftabak!

Bij de snuif!

Tijdens het snuffelen!

Lang geleden

Het was aan de ondeugd te verdelen

Iedereen kreeg zijn kruid

Inspirerende ziel en geest

Droog in het zuiden

Elders in houten pijpen

Zacht en sappig in het noorden

Maar wat is het hier geworden?

Alles werd in zakken gedaan

Snel verspreiden zonder vertraging

Door de wereld ging de boodschap

Iedereen kwam uit voor het kruid

Op weg door de lucht

Het viel uit de auto in de wereld

Direct in de molenstenen

Het lot rolt verder...

Wil niet snuiven, wil niet roken

Wil geen stront gebruiken!

Alles wat ik wil is snuiftabak!

Als je dit ook wilt proberen

Pas op dat je het niet in je gezicht smeert

En huilen mag niet... bij het snuffelen!

"Hoi!

Wat is dat?

Ik word boos,

Wie gooit zijn spullen in mijn molen?

Dat is geen graan,

iemand is dat kwijt

Hoe dan ook, laten we het vermalen en we zullen zien!"

Alles was gemalen

De dienaar moest het hele werk doen

Vult elke zak

Kijkt uit naar de kroeg vandaag

Maar wat komt er uit de molenstenen?

Lijkt bruin en smakelijk

Hij haast zich om zijn zakken te vullen,

Haastig om de molen te verlaten...

Beneden in de stad grote turbulentie

Iedereen wil zetten

Die shit in zijn neus

Zodat de dienaar iedereen kon laten deelnemen aan dit plezier

En zo werd een gewoonte geboren

Omdat er een kruid verloren is gegaan

Wat ons gratis neuzen bracht

En maakte ons tot een natie van snuffelaars

Wil niet snuiven, wil niet roken

Wil geen stront gebruiken!

Alles wat ik wil is snuiftabak!