Gift - Epik High, Park Ji Yoon

네가 내게 준 목도리가 다가와

내 숨, 목소리 앗아가

슬픔이 언제쯤에 풀려나갈까?

올이 풀릴때 쯤에?

말대꾸해, 볼펜이 종이에게

네가 준 일기장이 놓치게해

많은 기회, 일이 손에 잡히질 않아

네 생각을 적으면 닫히질 않아

믿었어 내 손가락에 끼워주며 빌던 영원

우리 둘처럼 하나가 되야 더 아름다웠던

그 반지가 너무 꽉껴 슬픔이 살쪄

눈물로 거품을 닦아도 안 빠져

아프지 말라면서 준 약이 눈에 밟혀서 아파져

You gave me love 난 상처만 주고

이젠 슬픈 기억도 내겐 선물이 되고

Listen to my song (네가 준 선물이 눈물이 돼)

To my song (내가 준 눈물이 선물이 돼)

이 노래(이 노래) 이 노래(이 노래) 나의 노래

자꾸만 기억이 눈에 밟혀 네가 남긴 사진을 불에 담궈

너무 괴로워 방문에 갇혀 네가 남겨둔 선물을 받아

너무나 많어 아직다 뜯지 못한 쌓인 포장지 속에

보란 듯이 자리잡은건 너

난 열어볼 자신이 없어

손톱 같은 달이 full moon이 돼 네가 준 선물이 눈물이 되어

두들기네 나의 심장을 비가 내리는 지붕처럼 툭툭툭

무뚝뚝했던 나 선물가게를 보면 길을 걷다가도

나 답지않게 머뭇거린다 갈수록 맘의 상처가 덧나

You gave me love 난 상처만 주고

이젠 슬픈 기억도 내겐 선물이 되고

Listen to my song (네가 준 선물이 눈물이 돼)

To my song (내가 준 눈물이 선물이 돼)

이 노래(이 노래) 이 노래(이 노래) 나의 노래

날 지우 지우 지우지마

날 버리 비우 비우 비우지마

De sjaal die je me gaf komt eraan

Haal mijn adem, mijn stem

Wanneer gaat het verdriet weg?

Tegen de tijd dat het ontrafeld is?

Praat terug, de balpen tegen het papier

Het dagboek dat je me gaf doet me het missen

Zoveel kansen, het loopt niet uit de hand

Als je je gedachten opschrijft, zal het niet sluiten

Ik geloofde, de eeuwigheid waarvoor ik bad terwijl ik het op mijn vinger legde

Het was mooier toen we één werden zoals wij tweeën

De ring zit zo strak, het verdriet wordt steeds dikker

Zelfs als ik het schuim met tranen afveeg, komt het er niet uit

Het doet pijn, want het medicijn dat ik je heb gegeven om niet ziek te worden is op je ogen gaan staan

Je gaf me liefde

Nu worden zelfs verdrietige herinneringen een geschenk voor mij

Luister naar mijn lied (Het geschenk dat je me gaf worden tranen)

Op mijn lied (De tranen die ik je gaf worden een geschenk)

Dit lied (dit lied) dit lied (dit lied) mijn lied

Herinneringen blijven op mijn ogen stappen, ik leg de foto's die je achterliet in het vuur

Het is zo pijnlijk, ik zit vast in de deuropening, ik krijg het geschenk dat je achterliet

Er zitten er zoveel in het gestapelde inpakpapier dat nog niet is geopend

Jij bent degene die is neergestreken

Ik kan het me niet veroorloven om het te openen

De spijkerachtige maan wordt een volle maan, het geschenk dat je me gaf worden tranen

Klop mijn hart als een regenend dak

Ik was bot, zelfs toen ik over straat liep toen ik de cadeauwinkel zag.

Het is niet zoals ik, ik aarzel, mijn hart doet steeds meer pijn

Je gaf me liefde

Nu worden zelfs verdrietige herinneringen een geschenk voor mij

Luister naar mijn lied (Het geschenk dat je me gaf worden tranen)

Op mijn lied (De tranen die ik je gaf worden een geschenk)

Dit lied (dit lied) dit lied (dit lied) mijn lied

Wis mij, wis mij, wis mij niet

Gooi me niet weg