On The Museum Island - Emmy The Great

On the museum island,

At the end of the day,

we had travelled for miles,

We had come to escape

All the space on the page

That the newspapers gave

Up to pictures and pictures of us.

As we followed the coffin

Of your famous father.

Adjusting our skirts

As we turned at the altar.

And within every word

That they’d written, was spelt out

You’d taken your last ever bus.

So skimming the surface

Of all your new money,

we skimmed the surface

Of the air as we flew.

we were out of the rain,

we were thinking that maybe

Berlin was the place to renew.

well you know what they say

About terrible hate —

It will breed something good

When it’s through.

At the end of the day,

By the Potsdamer Place

And the Brandenburg Gate,

It was you.

You have hardened completely

By the end of this story,

You have learned to look clear

Through the flash of a bulb,

When you hear your own name

From the back of a crowd,

You just straighten your gaze,

No you don’t turn around.

Oh but there was a time

At the end of the day,

We were both stood in line

At the museum display,

And you outshone the light

Under which you were bathed,

You could outshine the sky

With the look that you gave,

Oh so don’t be afraid

To look back and wave,

Now that waving is all that you do.

At the end of the day,

By the Potsdamer Place,

I am waving back at you.

So don’t be afraid

To look back and wave,

Now that waving is all that you do.

At the end of the day,

By the Potsdamer Place,

I am waving back at you.

Op het museumeiland

Aan het einde van de dag,

we hadden kilometers gereisd,

We waren gekomen om te ontsnappen

Alle ruimte op de pagina

Dat gaven de kranten

Tot foto's en foto's van ons.

Terwijl we de kist volgden

Van je beroemde vader.

Onze rokken aanpassen

Toen we ons omdraaiden bij het altaar.

En binnen elk woord

Dat ze hadden geschreven, werd gespeld

Je had je laatste bus ooit genomen.

Dus het oppervlak afromen

Van al je nieuwe geld,

we hebben het oppervlak afgeroomd

Van de lucht terwijl we vlogen.

we waren uit de regen,

we dachten dat misschien

Berlijn was de plek om te vernieuwen.

nou je weet wat ze zeggen

Over verschrikkelijke haat —

Het zal iets goeds voortbrengen

Als het door is.

Aan het einde van de dag,

Bij de Potsdamer Place

En de Brandenburger Tor,

Jij was het.

Je bent helemaal uitgehard

Aan het einde van dit verhaal,

Je hebt geleerd om duidelijk te kijken

Door de flits van een lamp,

Als je je eigen naam hoort

Van achter de menigte,

Je richt gewoon je blik,

Nee, je draait je niet om.

Oh, maar er was een tijd

Aan het einde van de dag,

We stonden allebei in de rij

In het museumdisplay,

En je overtrof het licht

waaronder je baadde,

Je zou de lucht kunnen overtreffen

Met de blik die je gaf,

Oh dus wees niet bang

Om terug te kijken en te zwaaien,

Nu is dat zwaaien alles wat je doet.

Aan het einde van de dag,

Bij de Potsdamer Place,

Ik zwaai terug naar je.

Wees dus niet bang

Om terug te kijken en te zwaaien,

Nu is dat zwaaien alles wat je doet.

Aan het einde van de dag,

Bij de Potsdamer Place,

Ik zwaai terug naar je.