Paper Forest (In The Afterglow of Rapture) - Emmy The Great

You’re not unlucky, you’re just not very smart

These things will never leave you, they’re as close as you can get

To a blueprint for the future, but you can call it fate

It’s like these days I have to write down almost every thought I’ve held

So scared I am becoming of forgetting how it felt

And these fears they will unravel me one day

But still I am afraid

But I’m blessed

Just be, more or less

Standing in the afterglow of rapture with the words the rapture left

Now you’re blessed amongst all women, now a man who’s very good

He tells you how you feel until your life is understood

And he leads you through it arm in arm as though, there was a map to guide the

way

Now you write because you love him, now you write because he’s kind

You write so much, you look up and you wrote yourself behind

And you’re standing in a labyrinth of paper and the map has been erased

But you’re blessed

Just be, more or less

Standing in the afterglow of rapture with the words the rapture left

Are you blessed?

Just be, more or less?

Now you’re standing in the afterglow of rapture, but there is no rapture left

Oh come, and we will celebrate the things that make us real

The things that break us open, the things that make us feel

Like these accidental meetings up and partings of the way

Are not so much our choice but in the blood of how we’re made

It’s like the way I have to write down almost everything I see

So that the record does obscure the thing the record used to be And I know I’m not unlucky, I was just born this way

But I’m blessed, more or less

And a paper forest grows up in the supermarket aisles

The baby born with teeth looks at its mother and it smiles

And we all fall down like wind blows through the paper forest

And a paper forest grows up in the supermarket aisles

The baby born with teeth looks at its mother and it smiles

And we all fall down like wind blows through the paper forest

And a paper forest grows up in the supermarket aisle

Alarm clock fingers turn they’re counting seconds like they’re miles

And you say, «Wake up now, 'cause I can see no paper forest.»

Je hebt geen pech, je bent gewoon niet erg slim

Deze dingen zullen je nooit verlaten, ze zijn zo dichtbij als je kunt krijgen

Naar een blauwdruk voor de toekomst, maar je mag het het lot noemen

Het is alsof ik tegenwoordig bijna elke gedachte die ik heb vastgehouden moet opschrijven

Zo bang dat ik vergeet hoe het voelde

En deze angsten zullen me op een dag ontrafelen

Maar toch ben ik bang

Maar ik ben gezegend

Gewoon zijn, min of meer

Staande in de nagloed van de opname met de woorden die de opname verliet

Nu ben je gezegend onder alle vrouwen, nu een man die heel goed is

Hij vertelt je hoe je je voelt totdat je leven wordt begrepen

En hij leidt je er arm in arm doorheen alsof er een kaart was om de

manier

Nu schrijf je omdat je van hem houdt, nu schrijf je omdat hij aardig is

Je schrijft zoveel, je kijkt op en je schrijft jezelf achter

En je staat in een labyrint van papier en de kaart is gewist

Maar je bent gezegend

Gewoon zijn, min of meer

Staande in de nagloed van de opname met de woorden die de opname verliet

Ben je gezegend?

Gewoon zijn, meer of minder?

Nu sta je in de nagloed van de opname, maar er is geen opname meer

Oh kom, en we zullen de dingen vieren die ons echt maken

De dingen die ons openbreken, de dingen die ons laten voelen

Zoals deze toevallige ontmoetingen en afscheid nemen

Zijn niet zozeer onze keuze, maar in het bloed van hoe we gemaakt zijn

Het is zoals de manier waarop ik bijna alles moet opschrijven wat ik zie

Zodat de plaat verdoezelt wat de plaat vroeger was En ik weet dat ik geen pech heb, ik ben net zo geboren

Maar ik ben gezegend, min of meer

En een papierbos groeit op in de gangpaden van de supermarkt

De baby die met tanden wordt geboren, kijkt naar zijn moeder en glimlacht

En we vallen allemaal neer zoals de wind door het papierbos waait

En een papierbos groeit op in de gangpaden van de supermarkt

De baby die met tanden wordt geboren, kijkt naar zijn moeder en glimlacht

En we vallen allemaal neer zoals de wind door het papierbos waait

En een papierbos groeit op in het gangpad van de supermarkt

Wekkervingers draaien ze tellen seconden alsof het mijlen zijn

En je zegt: "Word nu wakker, want ik zie geen papierbos."