The Eye Of The Moon - Emilie Simon

He took me where the wild berry grows

To a garden he said that nobody knows

And there we lay down

In the eye of the sun

And my mind was gone

I am undone, I am undone

And there we lay down

In the eye of the sun

And my mind was gone

I am undone, I am undone

He led me down to a place in the woods

to a glade in the dark for which I have no words

And there we embraced

In the eye of the moon

And my heart was gone

I am undone, I am undone, I am undone

And there we embraced

In the eye of the moon

And my heart was gone

I am undone, I am undone, I am undone

He led me through fields, over moutains and streams

To an ocean that lies between physics and dreams

Where low in the sky

Hang the moon and the sun

An my soul was gone

I am undone, I am undone

Where low in the sky

Hang the moon and the sun

An my soul was gone

I am undone, I am undone

Hij nam me mee waar de wilde bes groeit

Tegen een tuin zei hij dat niemand het weet

En daar gingen we liggen

In het oog van de zon

En mijn geest was weg

Ik ben ongedaan gemaakt, ik ben ongedaan gemaakt

En daar gingen we liggen

In het oog van de zon

En mijn geest was weg

Ik ben ongedaan gemaakt, ik ben ongedaan gemaakt

Hij leidde me naar een plek in het bos

naar een open plek in het donker waar ik geen woorden voor heb

En daar omhelsden we

In het oog van de maan

En mijn hart was weg

Ik ben ongedaan gemaakt, ik ben ongedaan gemaakt, ik ben ongedaan gemaakt

En daar omhelsden we

In het oog van de maan

En mijn hart was weg

Ik ben ongedaan gemaakt, ik ben ongedaan gemaakt, ik ben ongedaan gemaakt

Hij leidde me door velden, over bergen en beekjes

Naar een oceaan die tussen natuurkunde en dromen ligt

Waar laag in de lucht

Hang de maan en de zon op

Een mijn ziel was weg

Ik ben ongedaan gemaakt, ik ben ongedaan gemaakt

Waar laag in de lucht

Hang de maan en de zon op

Een mijn ziel was weg

Ik ben ongedaan gemaakt, ik ben ongedaan gemaakt