Rédemption - Elyose

Dans la touffeur d’un jour sans fin

Elle va, divague, en escarpins

De sa hauteur elle envisage

Ses talons sur son visage

Oh tes larmes sur ma peau, si chaud

Eau salée, plaisant ruisseau

Je ne veux plus, non

Je ne peux plus, non

M’abandonner, m’oublier, non

Moi, je suis une femme qui maudit

Moi, je suis une femme qui punit

Je ne crois qu'à la rédemption

Que tu implores, que tu déplores

Rien n’y fera, n’y compte plus

Frisson du cuir sur ton corps

De sang-timents, je suis repue

Oh mes ongles sur ta peau, si beau

Lunules sang du bourreau

Oh mes charmes sur ton dos

Scénario allegro ma non tropo

Trouble sentiment, élixir navrant

Maintenant je dois m'éloigner, le jour levant

In de hitte van een eindeloze dag

Ze gaat, dwaalt, op hoge hakken

Vanaf haar lengte overweegt ze

Haar hakken op haar gezicht

Oh je tranen op mijn huid, zo heet

Zout water, aangename stroom

Ik wil niet meer, nee

Ik kan niet meer, nee

Verlaat me, vergeet me, nee

Ik, ik ben een vrouw die vloekt

Ik, ik ben een vrouw die straft

Ik geloof alleen in verlossing

Waar je naar hunkert, dat je klaagt

Niets zal helpen, tel niet meer mee

Kou van leer op je lichaam

Bloedgebonden, ik ben verzadigd

Oh mijn nagels op je huid, zo mooi

Beulsbloedmanen

Oh mijn charmes op je rug

Scenario allegro ma non tropo

Lastig gevoel, hartverscheurend elixer

Nu moet ik weglopen, de dageraad