Chronocide - Elyose

Droit devant sans dissidence

Affranchis d’hier et demain

Droit devant jusqu'à l’abîme

Enivrante est la déesse Urgence

L’instant se dérobe

Tuer le temps ou être tué

Accélère encore

Tout se rétrécit

Le vertige te talonne

Use cette vie jusqu'à la lie

Morne transe

Mais qu’avons nous fait?

Durée meurtrie, ailleurs fini

Que reste-t-il à dissoudre?

Il n’est plus qu’un présent stroboscopique

Intensité, paroxystique

Où s’oublier, s’immoler sans frémir

Compressées, colonisées

Nos heures sur l’autel du faire

Le bilan se fait tyran

Vie trop brève pour soif infinie

Qu’emporterons-nous

Quand viendra l’adieu à la lumière

Accélère encore

Sans te retourner

Le vertige te talonne

Homo demens fonce en flux tendu

Tant pis si cette fuite en avant nous fissure

Les minutes filent entre nos doigts

Demain va nous trouver si nus

Rechtdoor zonder tegenspraak

Vrijgelatenen van gisteren en morgen

Recht vooruit naar de afgrond

Bedwelmend is de godin Urgentie

Het moment glipt weg

Dood de tijd of word gedood

Weer versnellen

Alles krimpt

Duizeligheid achtervolgt je

Gebruik dit leven tot op het bot

sombere trance

Maar wat hebben we gedaan?

Duur gekneusd, elders geëindigd

Wat valt er nog op te lossen?

Hij is gewoon een stroboscoopcadeau

Intensiteit, paroxysmaal

Waar jezelf te vergeten, jezelf op te offeren zonder te huiveren

gecomprimeerd, gekoloniseerd

Onze uren op het altaar van het doen

De balans wordt tiran

Het leven is te kort voor oneindige dorst

Wat nemen we mee?

Wanneer zal het afscheid van het licht komen?

Weer versnellen

Zonder achterom te kijken

Duizeligheid achtervolgt je

Homo demens gaat net op tijd

Jammer als deze halsstarrige rush ons kraakt

Minuten glippen door onze vingers

Morgen zal ons zo naakt vinden