Orion - Elizaveta Khripounova

Your silence is a question

to what I couldn’t say

I see it in your tension

I let it slip away.

I know I never told you

I should have done it then

I could have tried to hold you

instead I turned and ran.

Did you know that I was dying

did you know that I was waiting for my ride?

the constellation of Orion

so bright that night

Did you know that I was fading

maybe I was hanging on to find

you’d be there to save me

if I ever fell behind

I know it doesn’t matter

cause I’ll be leaving soon

I’ll try and send you letters

and postcards from the moon

I’ll hear it if you call me

you have to know it’s true

It gets a little lonely

I hope you miss me too.

But did you know that I was dying

did you know that I was waiting for my ride?

the constellation of Orion

so bright that night

Did you know that I was fading

maybe I was hanging on to find

you’d be there to save me

if I ever fell behind

When the shooting stars hit the city lights

I could tell that we would live forever,

you and I,

standing outside, gazing at the sky;

feeling so alive

alive…

If you knew that I was dying

if you knew that I was waiting for my ride

still waiting, hoping

for you tonight

I’m getting tired of trying

my destination’s glittering up high

The constellation of Orion

is where I’m going to fly.

So if you ever miss me

just look up —

look up to the sky.

Je stilte is een vraag

naar wat ik niet kon zeggen

Ik zie het in je spanning

Ik liet het wegglippen.

Ik weet dat ik het je nooit heb verteld

Ik had het toen moeten doen

Ik had kunnen proberen je vast te houden

in plaats daarvan draaide ik me om en rende weg.

Wist je dat ik doodging?

wist je dat ik op mijn rit wachtte?

het sterrenbeeld Orion

zo helder die nacht

Wist je dat ik aan het vervagen was?

misschien bleef ik hangen om te vinden

je zou er zijn om me te redden

als ik ooit achterop zou raken

Ik weet dat het niet uitmaakt

want ik ga binnenkort weg

Ik zal proberen je brieven te sturen

en ansichtkaarten van de maan

Ik hoor het als je me belt

je moet weten dat het waar is

Het wordt een beetje eenzaam

Ik hoop dat je mij ook mist.

Maar wist je dat ik stervende was?

wist je dat ik op mijn rit wachtte?

het sterrenbeeld Orion

zo helder die nacht

Wist je dat ik aan het vervagen was?

misschien bleef ik hangen om te vinden

je zou er zijn om me te redden

als ik ooit achterop zou raken

Wanneer de vallende sterren de stadslichten raken

Ik kon zien dat we voor altijd zouden leven,

jij en ik,

buiten staan, starend naar de lucht;

zo levend voelen

in leven…

Als je wist dat ik stervende was

als je wist dat ik op mijn rit wachtte

nog steeds aan het wachten, hopend

voor jou vanavond

Ik word moe van het proberen

mijn bestemming glinstert hoog in de lucht

Het sterrenbeeld Orion

is waar ik naartoe ga vliegen.

Dus als je me ooit mist

kijk gewoon omhoog —

kijk omhoog naar de lucht.