Non Me Ne Pento - Elisa

Qui sento quell’ansia che sale

Ma non ci penso più

Quando si appoggia sul cuore

Non le somiglia più

Muta come un animale

Non hai paura più

Trovi il tuo modo di amare

L’inquietudine

Se, se qualche volta cadrò

Ferita mi rialzerò

Se posso lo so che farò l’impossibile

So che non mi voglio fermare

Ho sempre voluto, io

Essere l’acqua del fiume

Ma no, non me ne pento

No, non me ne pento

Di tutto quello che non ho fatto

Voglio solo correre

Dietro a quei sogni un po' fatti di niente

Toccando il cielo come un gigante

Fossi anche di polvere

E come ogni volta che scrivo di getto

Inseguo l’istinto, sento l’impulso

Tutto posso perdere

Quando la voce squarciava il silenzio

E restavo accanto

Io come un gatto al buio

Sai vedevo me, eh, eh

E no, io non mi voglio calmare

Non me ne pento più

No, non mi voglio adeguare

Non me ne pento più

Ti sembro strana, anormale

Non me ne pento più

Fra le mie cose preziose

La solitudine

Se, se qualche volta cadrò

Ferita mi rialzerò

Se posso lo so che farò l’impossibile

So che non mi voglio fermare

Non sono Narciso, io

Voglio esser l’acqua del fiume

E no, non me ne pento

No, non me ne pento

Di tutto quello che non ho chiesto

Voglio solo correre

Dietro a quei sogni un po' fatti di niente

Toccando il cielo come un gigante

Fossi anche di polvere

E come ogni volta che scrivo di getto

Inseguo l’istinto, sento l’impulso

Tutto posso perdere

Basta che la voce mi rompa il silenzio

E che mi stai accanto

Io come un gatto al buio

Vedo fino a Venere

Vedo fino a Venere

Hier voel ik die angst opkomen

Maar ik denk er niet meer aan

Wanneer het op het hart rust

Het lijkt niet meer op haar

Dempen als een dier

Je bent niet meer bang

Vind je weg naar liefde

de rusteloosheid

Als, als ik ooit zal vallen

Wond zal ik opstaan

Als ik kan, weet ik dat ik het onmogelijke zal doen

Ik weet dat ik niet wil stoppen

Ik heb altijd al gewild, ik

Het water van de rivier zijn

Maar nee, ik heb er geen spijt van

Nee, ik heb er geen spijt van

Van alles wat ik niet heb gedaan

Ik wil gewoon rennen

Achter die dromen een beetje gemaakt van niets

De lucht aanraken als een reus

Ik was ook van stof

En zoals elke keer dat ik meteen schrijf

Ik volg instinct, ik voel de drang

Ik kan alles verliezen

Toen de stem de stilte verbrak

En ik bleef dichtbij

Ik hou van een kat in het donker

Je weet dat ik me zag, huh, huh

En nee, ik wil niet kalmeren

Ik heb er geen spijt meer van

Nee, ik wil me niet aanpassen

Ik heb er geen spijt meer van

Ik zie er vreemd voor je uit, abnormaal

Ik heb er geen spijt meer van

Onder mijn kostbare dingen

Eenzaamheid

Als, als ik ooit zal vallen

Wond zal ik opstaan

Als ik kan, weet ik dat ik het onmogelijke zal doen

Ik weet dat ik niet wil stoppen

Ik ben niet Narcissus, ik

Ik wil het water van de rivier zijn

En nee, ik heb er geen spijt van

Nee, ik heb er geen spijt van

Van alles waar ik niet om heb gevraagd

Ik wil gewoon rennen

Achter die dromen een beetje gemaakt van niets

De lucht aanraken als een reus

Ik was ook van stof

En zoals elke keer dat ik meteen schrijf

Ik volg instinct, ik voel de drang

Ik kan alles verliezen

Laat de stem mijn stilte verbreken

En dat je naast me bent

Ik hou van een kat in het donker

Ik zie tot aan Venus

Ik zie tot aan Venus