Мечта - CHAGA

Тает в сумраке осеннем

Журавлиный белый клин, прощаясь

Слезы в небо падают, ложась на крылья

Крылья клина белых журавлей

Шорох сентября кружится

Пестрым конфетти из листьев лета

Слезы неба падают, ложась на крылья

Крылья клина белых журавлей

Я держу в руках синицу, отпущу ее на волю

Что же делать, если в сердце грусть моя по журавлю?

Может быть, пора смириться, только сердце верит снова

Что ко мне они вернутся, покружив, где-то вдали

Песня грусти журавлиной

В струнах осени звучит, стихая

Только знаю, по весне они вернутся

Верю — помнят о моей мечте

Тает в марте снег, прощаясь

Звонкими ручьями день разбужен

Слезы неба журавлей опять встречают

Крылья клина белых журавлей

Я держу в руках синицу, отпущу ее на волю

Что же делать, если в сердце грусть моя по журавлю?

Может быть, пора смириться, только сердце верит снова

Что ко мне они вернутся, покружив, где-то вдали

Что же делать, если в сердце грусть моя по журавлю?

Может быть, пора смириться, только сердце верит снова

Что ко мне они вернутся, покружив, где-то вдали

Может быть, пора смириться, только сердце верит снова

Что ко мне они вернутся, покружив, где-то вдали

Smelt in de herfstschemering

Kraan witte wig afscheid nemen

Tranen vallen in de lucht, liggend op de vleugels

Witte kraanvogels wigvleugels

Het geritsel van september draait

Kleurrijke confetti van zomerbladeren

De tranen van de lucht vallen, liggend op de vleugels

Witte kraanvogels wigvleugels

Ik houd een mees in mijn handen, ik zal hem bevrijden

Wat moet ik doen als mijn verdriet als een kraan in mijn hart is?

Misschien is het tijd om te verzoenen, alleen het hart gelooft weer

Dat ze naar mij zullen terugkeren, cirkelend, ergens ver weg

Kraanvogellied van verdriet

In de snaren van de herfst klinkt het, verzakt

Ik weet alleen dat ze in het voorjaar terugkomen

Ik geloof - ze herinneren zich mijn droom

Sneeuw smelt in maart, afscheid nemen

Ringende streams maken de dag wakker

De tranen van de lucht ontmoeten de kraanvogels weer

Witte kraanvogels wigvleugels

Ik houd een mees in mijn handen, ik zal hem bevrijden

Wat moet ik doen als mijn verdriet als een kraan in mijn hart is?

Misschien is het tijd om te verzoenen, alleen het hart gelooft weer

Dat ze naar mij zullen terugkeren, cirkelend, ergens ver weg

Wat moet ik doen als mijn verdriet als een kraan in mijn hart is?

Misschien is het tijd om te verzoenen, alleen het hart gelooft weer

Dat ze naar mij zullen terugkeren, cirkelend, ergens ver weg

Misschien is het tijd om te verzoenen, alleen het hart gelooft weer

Dat ze naar mij zullen terugkeren, cirkelend, ergens ver weg