So leicht - Elif

Als erstes kommt die Welt

Und dann unsere Probleme

Was wären sie noch wert

Wenn’s uns morgen nicht mehr gäbe?

Wir fühlen uns immer noch unsterblich

Als könnte dieses Glück nie enden

Wär' das alles noch wichtig

Wenn’s uns morgen nicht mehr gäbe?

So leicht sind wir vielleicht nie mehr

Vielleicht sind wir nicht mehr

Als eine tausendstel Sekunde

Im Wimpernschlag der Zeit

Die Flugbahn eines Schrittes

Im Dauerlauf des Seins

Und du machst dir wirklich Sorgen

Über das was gestern war

Ich nehm' dich in den Arm

Denkst du immer noch an morgen?

Das ist doch schon so lange her

Ich nehm dich in den Arm

Oh, komm' nimm mich in den Arm

So leicht sind wir vielleicht nie mehr

Sehen wir alles mal im Ganzen

Sind wir so unbedeutend klein

Oh, was werden wir hinterlassen?

Was wird von uns übrig sein?

So leicht sind wir vielleicht nie mehr

Vielleicht sind wir nicht mehr

Als eine tausendstel Sekunde

Im Wimpernschlag der Zeit

Die Flugbahn eines Schrittes

Im Dauerlauf des Seins

Und du machst dir wirklich Sorgen

Über das was gestern war

Ich nehm' dich in den Arm

Denkst du immer noch an morgen?

Das ist doch schon so lange her

Ich nehm dich in den Arm

Oh, komm nimm mich in den Arm

So leicht sind wir vielleicht nie mehr

Wir fühlen uns immer noch unsterblich

Als könnte dieses Glück nie enden

Wir fühlen uns immer noch unsterblich

Oh, ich nehm' dich in den Arm

Oh, komm nimm mich den Arm

So leicht sind wir vielleicht nie mehr

So leicht sind wir vielleicht nie mehr

So leicht sind wir vielleicht nie mehr

So leicht sind wir vielleicht nie mehr

Eerst komt de wereld

En dan onze problemen

Wat zouden ze waard zijn?

Wat als we er morgen niet meer waren?

We voelen ons nog steeds onsterfelijk

Alsof dit geluk nooit kan eindigen

Als dat allemaal nog belangrijk was

Wat als we er morgen niet meer waren?

We zullen misschien nooit meer dat licht zijn

Misschien zijn we niet meer

Als een duizendste van een seconde

In een oogwenk

Het traject van een stap

In de voortdurende loop van het zijn

En je maakt je echt zorgen

Over wat gisteren was

Ik neem je in mijn armen

Denk je nog aan morgen?

Dat is zo lang geleden

Ik neem je in mijn armen

Oh, kom en neem me in je armen

We zullen misschien nooit meer dat licht zijn

Laten we alles als een geheel zien

Zijn we zo onbeduidend klein

Oh wat laten we achter?

wat blijft er van ons over?

We zullen misschien nooit meer dat licht zijn

Misschien zijn we niet meer

Als een duizendste van een seconde

In een oogwenk

Het traject van een stap

In de voortdurende loop van het zijn

En je maakt je echt zorgen

Over wat gisteren was

Ik neem je in mijn armen

Denk je nog aan morgen?

Dat is zo lang geleden

Ik neem je in mijn armen

Oh, kom, neem me in je armen

We zullen misschien nooit meer dat licht zijn

We voelen ons nog steeds onsterfelijk

Alsof dit geluk nooit kan eindigen

We voelen ons nog steeds onsterfelijk

Oh, ik zal je in mijn armen nemen

Oh kom, pak mijn arm

We zullen misschien nooit meer dat licht zijn

We zullen misschien nooit meer dat licht zijn

We zullen misschien nooit meer dat licht zijn

We zullen misschien nooit meer dat licht zijn