Warszawska jesień - The Returners, Eldo

Kolejny raz wita mnie warszawska jesień

Ten smak tylko tu tak pachnie przestrzeń - wrzesień

Pomarańczowe niebo, luz, popołudnie

Ja odpalam splifa w bramie, dziś w śródmiejskich studniach

Brudna rzeczywistość, reklamy szajs

Jakieś pędzą chamy by na loterii coś trafić

Potem to zapić by choć trochę było słodko

Nie chcę Cię martwić choć życie też mnie zawiodło

Śmieję się w twarz światu, fiat voluntas tua

Ufam bratu, kocham żyć, nie chowam się w wymówkach

Toksyny tkwią w kłótniach, ja wylewam jad do ścieku

Chociaż czasem tak ciężko myśleć z szacunkiem o człowieku

Myślę o sobie, własne sumienie kopię

W końcu przestanie, nawet gdy w krwi się utopie

Rodziłem się we krwi, sumienie chce mnie oswoić

Jak kowal stal, jak feniks nowym w ogniu się rodzić

Każda myśl to labirynt bez wyjścia, bez logiki, bez sensu

Chwila bezmyślna, zepsuł się kryształ

Puzzle — miliard elementów

Nie wiem skąd do siebie mam tyle złości i wstrętu

Drę skórę na kawałki, głową w ścianę

Pióro w serce, gdzie horyzont zapomniałem

Ślepy, głuchy, kaleki, głupi

Masz leki kumpli, ja mam chęć siebie ukatrupić

Każda myśl to pętla z drutu i z każdą myślą bliżej do szaleństwa

Jakby serce było w odciskach butów

A ja bez nóg miałbym biec gdzieś tam, bez oczu widzieć wszechświat

Bez uszu słyszeć, bez rąk dotknąć

Powiedz jak, sprzedaj patent na niemożność

Życie, grube stawki jak w kasynie

Mnie już nie ma — to tylko ciuchy na manekinie

Nicość, panika, pustka, dno, żyletka, trucizna, gaz, gaz, skok

Puzzle tysiąc elementów podarte jak papier

Ja, które ranek wita strachem

Nie mam nadziei, mam cel, mam wolę, mam siłę

Mam głód, bo wciąż wszystkiego nie zrobiłem

Kilo koksu prosto w żyłę, bo nie ma czasu

Złodziej liter, który ćpa każdą chwilę, żyjesz?

Neony miasta hipnotyzują myśli

Moralnością szastać, może to mnie oczyści

Rozpalać w ich oczach błyski

Po co kochać tak na pokaz

By sen tej jednej nocy się ziścił?

Daj mi spokój dziś, daj mi wolność

Jutro wrócę, jutro znów będzie wojną

Ja kontra świadomość, dzisiaj zbieram siłę

By przetrwać to, co szykujesz, liczysz że mnie zabijesz?

Śmieje się z Ciebie, miasto daje mi energię

Ze świtem wygram dzisiaj, po prostu mam przerwę

I zbieram inspiracje w kieszeń

A dziś kolejny raz wita mnie warszawska jesień

De herfst van Warschau begroet me opnieuw

Deze smaak is de enige plek waar de ruimte naar ruikt - september

Oranje lucht, koel, middag

Ik vuur een splif op de poort, vandaag in het centrum van Wells

Vuile realiteit, onzin advertenties

Sommige mensen haasten zich om iets in de loterij te winnen

Drink het dan op om het zelfs een beetje zoet te maken

Ik wil je geen zorgen maken, hoewel het leven mij ook in de steek heeft gelaten

Ik lach de wereld in het gezicht, Fiat Voluntas Tua

Ik vertrouw mijn broer, ik hou van leven, ik verstop me niet in excuses

Gifstoffen zijn in ruzie, ik giet gif in de afvoer

Hoewel het soms zo moeilijk is om een ​​mens te respecteren

Ik denk aan mezelf, mijn geweten graaft

Het zal uiteindelijk stoppen, zelfs als het verdrinkt in het bloed

Ik ben in bloed geboren, mijn geweten wil me temmen

Als een smid staal, als een feniks om nieuw geboren te worden in vuur

Elke gedachte is een doolhof zonder uitgang, geen logica, geen zin

Mindless moment, kristal brak

Puzzel - een miljard stukjes

Ik weet niet waar ik zoveel woede en walging voor mezelf heb

Ik scheur de huid aan stukken, mijn hoofd tegen de muur

Pen naar het hart waar de horizon ik vergat

Blind, doof, kreupel, dom

Je hebt de drugs van je vrienden, ik wil zelfmoord plegen

Elke gedachte is een draadlus en elke gedachte is dichter bij waanzin

Alsof het hart in de afdrukken van schoenen zit

En ik zou daar zonder benen rennen, het universum zien zonder mijn ogen

Zonder oren om te horen, zonder handen om aan te raken

Vertel me hoe, verkoop het patent op de handicap

Leven, grote inzetten zoals in een casino

Ik ben weg - het zijn maar kleren op een dummy

Niets, paniek, leegte, bodem, scheermes, gif, gas, gas, sprong

Puzzel duizend stukjes gescheurd als papier

Ik begroette de ochtend met angst

Ik heb geen hoop, ik heb een doel, ik heb wil, ik heb kracht

Ik heb honger omdat ik nog steeds niet alles heb gedaan

Een kilo cola recht in de ader want er is geen tijd

Een brievendief die elk moment pakt, leef je nog?

De neonlichten van de stad betoveren gedachten

Knutselen met moraliteit, misschien zal het me reinigen

Laat hun ogen schitteren

Waarom zo liefhebben in de show

Om die ene nacht de droom waar te maken?

Geef me een pauze vandaag, geef me vrijheid

Morgen ben ik terug, morgen is het weer oorlog

Ik versus bewustzijn, vandaag verzamel ik kracht

Om te overleven wat je voorbereidt, reken je erop mij te doden?

Hij lacht je uit, de stad geeft me energie

Ik zal winnen met de dageraad vandaag, ik heb gewoon een pauze

En ik stop mijn inspiratie in mijn zak

En vandaag word ik weer verwelkomd door de herfst van Warschau