Dlaczego siedzisz do północy - The Returners, Eldo

Dlaczego siedzisz do północy znów mały?

Dlaczego męczysz oczy i otwierasz wszystkie rany

Ciemną nocą, to jakaś autoagresja

Nie szukasz wyjścia, budujesz labirynty, przestań

Dlaczego siedzisz do północy mały znów

Dlaczego męczysz oczy i pozbawiasz siebie snu

O barter z czasem, krwiobieg z kwasem, sól w każdej ranie

Nad ranem ledwo czujesz puls

Ej, dlaczego znowu gapisz się w okno

Czy ktoś ma przyjść, na kogoś czekasz tą nocą

Ty, jakie nadzieje lokujesz w tym świecie, po co?

Utracisz dni na marzenia w ciągłej walce o coś

Kolejny wieczór, taniec w objęciach fantomów

Z kulą u nogi, barykadą w drzwiach domu

Pokusy słabym każą być, byle jakim

Mieć byle co, byle było, na kacu spędzać poranki

Szukam znaczenia, wiesz?

Świat już śpi, a ja nie kłamię sam przed sobą, że odnajdzie się dziś

Być w pełni, sen to nie odpowiedź, wyjść gorzej

Do pustej szklanki przy barze spowiedź

Dlaczego siedzisz do północy znów mały?

Dlaczego męczysz oczy i otwierasz wszystkie rany

Ciemną nocą, to jakaś autoagresja

Nie szukasz wyjścia, budujesz labirynty

Przestań!

Ej, dlaczego znów mnie pytasz o motywy?

Jesteś tu od zawsze, powinieneś przestać się dziwić

Dawno.

Dzień wstanie, ja nawet się nie położę

Warto, dla Ciebie kiedyś wymyślę jakąś odpowiedź

Moje życie, wady, twoje pretensje

Moje wybory, winy, moje konsekwencje

Człowiek by z tej chwili wyssać esencję

Wiele zrobię, zrobię wszystko, zrobię jeszcze więcej

Od zawsze słucham Twojej naiwności

Z boku patrzę, jak o kolejne ściany łamiesz kości

Małe dziecko słońca, żyjesz jak sowa

Nocami pod zasłoną utkaną z gwiazd się chowasz

Wielka głowa — pusty zakuty łeb, żelazo

Mam Cię dość, raz Cię strzelić to za mało

Parias, spać Ty sam idź

Wiem, można zmusić się do snu lecz nie dziś

Dlaczego siedzisz do północy znów mały?

Dlaczego męczysz oczy i otwierasz wszystkie rany

Ciemną nocą, to jakaś autoagresja

Nie szukasz wyjścia, budujesz labirynty

Przestań!

Waarom zit je weer tot middernacht weinig?

Waarom maak je je ogen moe en open je alle wonden?

In het donker 's nachts is het een soort zelfagressie

Je zoekt geen uitweg, je bouwt doolhoven, stop ermee

Waarom zit je weer tot middernacht weinig

Waarom maak je je ogen moe en beroof je jezelf van slaap?

Voor een ruilhandel tegen de klok, een bloedbaan met zuur, zout in elke wond

In de ochtend voel je nauwelijks de pols

Hé, waarom staar je weer uit het raam?

Iedereen die komt, je wacht op iemand deze nacht

Wat hoop je in deze wereld, waarvoor?

Je verliest dagen van dromen in een constante strijd om iets

Nog een avond, dansen in de armen van de fantomen

Met een bal en ketting, een barricade in de deur van het huis

Verleidingen maken je hoe dan ook zwak

Om te hebben wat het ook was, om 's ochtends rond te hangen

Ik ben op zoek naar betekenis, weet je?

De wereld slaapt al, en ik lieg niet tegen mezelf dat ik mezelf vandaag zal vinden

Om volledig te zijn, een droom is niet het antwoord, om er slechter uit te komen

Biecht op een leeg glas aan de bar

Waarom zit je weer tot middernacht weinig?

Waarom maak je je ogen moe en open je alle wonden?

In het donker 's nachts is het een soort zelfagressie

Je zoekt geen uitgang, je bouwt doolhoven

Stop!

Hé, waarom vraag je me weer naar motieven?

Je bent hier altijd al geweest, je moet niet meer verrast worden

Lang geleden.

De dag zal opstaan, ik zal niet eens gaan liggen

Het is het waard, ooit zal ik een antwoord voor je bedenken

Mijn leven, gebreken, jouw wrok

Mijn keuzes, mijn fouten, mijn gevolgen

Man om de essentie uit dit moment te zuigen

Ik zal veel doen, ik zal alles doen, ik zal nog meer doen

Ik heb altijd naar je naïviteit geluisterd

Vanaf de zijkant kijk ik toe hoe je botten breekt tegen andere muren

Klein kind van de zon, je leeft als een uil

'S Nachts verberg je je onder de sluier gemaakt van sterren

Grote kop - hol, geketend hoofd, ijzer

Ik ben je zat, één keer op je schieten is niet genoeg

Parijs, slaap, je gaat alleen

Ik weet het, je kunt jezelf dwingen om te slapen, maar niet vandaag

Waarom zit je weer tot middernacht weinig?

Waarom maak je je ogen moe en open je alle wonden?

In het donker 's nachts is het een soort zelfagressie

Je zoekt geen uitgang, je bouwt doolhoven

Stop!