Nasıl Geçtiğini Anlamadan - Ege Çubukçu

Hoş gör ama boş verme hayatı

Çoğu zaman acı ama canın çok tatlı

İnkar etmesi güzel ama böyle

Herkes ölür ama yaşayamaz hayatı

Yaşadığım her günü

Yaşarım sanki son günüm

Geçmiş hesap, kitap, kördüğüm

Bu okul;

eski okul, takip et bu oku

İzmir’den başladı yolculuğum

Öncesi tek perdelik boş bi' oyun

Hip Hop!

Ruhumu doyurur

Olduğum gibi ol ruhun yorulur

«Ah» deme, «Oh» der düşmanların

«Büyüdük» deriz alt edip düşmanları

Hiçbir an vazgeçip de düş kurmayı

Pes etmedim, sözlerim vardı;

Seni bana bağlayan

Ardında kötü niyet aramadan

Bak şimdi karanfiller asfaltlarda

Kaldırım taşlarının altında kumsal var

Tutuşamadan el ele nasıl yaşarız?

Bu aralar eski günleri aratırız

Aradaki farkı bir kerede kapatırız

(Eğer istersek)

Pişman değilim ama hiç tam değil hayat

Biz tam aşarken yeni düşmanlar geldi

Zaman aşmam diyor

Nasıl geçtiğini anlamadan geçiyor

Öyle bir geçiyor zaman

İçindeki boşluğu dolduramıyor insan

Buna çözüm olamaz hiçbir lisan

Dünya ise çoğu zaman 1 Nisan;

Eşşek şakası!

Yaka paça giriyoruz birbirimize

Oysa can feda sevdiğimize

Binlerce yıl nasıl geçtiğini anlamadan geçiyor

Ve ilaç olamıyor yaralara zaman

Kahvaltıda süt ve bal yerine kan ve göz yaşı

Ne bir merhem var ne de bu hastalığa bir aşı

Taş üstünde taş, omuz üstünde baş

Barış yaşanmaz kazanılarak hiçbir savaş!

(Gel gör ki)

Birbirimize sarılamadık, öldü Deniz

Birbirimizi sevemedik, öldü Yavuz

Biribirimiz için var olamadık, şimdi yokuz

Ne ilk ne de sonuz

Verwen jezelf, maar let niet op het leven

Vaak bitter maar je ziel is zo lief

Het is prima om het te ontkennen, maar dat is alles.

Iedereen sterft maar kan niet leven

elke dag van mijn leven

Ik leef alsof het mijn laatste dag is

Verleden account, boek, impasse

Deze school;

old school, volg dit lees

Mijn reis begon vanuit Izmir

Een leeg eenakter eerder

Hiphop!

voedt mijn ziel

Wees zoals ik ben, je ziel wordt moe

Zeg geen "Oh", zeg "Oh" je vijanden

We zeggen "we zijn gegroeid" en verslaan de vijanden

Geef nooit op en droom

Ik gaf niet op, ik had woorden;

jou met mij verbinden

zonder te zoeken naar slechte bedoelingen achter

Kijk nu staan ​​de anjers op het asfalt

Er is een strand onder de kasseien

Hoe kunnen we hand in hand leven zonder hand in hand?

Tegenwoordig zoeken we naar vroeger

We dichten het gat in één keer

(als we willen)

Ik heb er geen spijt van, maar het leven is helemaal niet compleet

Terwijl we er doorheen liepen, arriveerden er nieuwe vijanden.

De tijd zegt dat ik niet zal slagen

Het gaat voorbij zonder te weten hoe

Zo'n voorbijgaande tijd

Kan de leegte van binnen niet vullen

Geen enkele taal kan hiervoor de oplossing zijn

De wereld is meestal 1 april;

Streek!

We kruipen in elkaars nek aan nek

Ons leven wordt echter opgeofferd aan degene van wie we houden.

Duizenden jaren gaan voorbij zonder te beseffen hoe

En tijd kan wonden niet genezen

Bloed en tranen in plaats van melk en honing als ontbijt

Er is geen zalf of vaccin voor deze ziekte.

Steen op steen, hoofd op schouder

Vrede kan niet worden geleefd, er wordt geen oorlog gewonnen!

(Kom kijken)

We konden elkaar niet knuffelen, hij stierf Deniz

We konden niet van elkaar houden, hij stierf Yavuz

We bestonden niet voor elkaar, nu bestaan ​​we niet

Noch de eerste, noch je laatste