Esquina de la confusión - Efecto Pasillo

Muchos me vieron tirado en la esquina de la confusión

Y nadie tomó mi mano de vuelta a la salvación

Escucharon mi llanto, escucharon mi desesperación

Muchos me vieron tirado en la esquina

Propietario de una mina de oro y diamantes

Dueño de un rebaño de quinientos elefantes

Treinta mil hectáreas… de mi casa

Cuando me iba al cielo un millón de estrellas me tapan

Con el amanecer azul del quinto día

Recorrí los mares en velero en compañía

De mi séquito que vela por mi vida

Y por la sonrisa de esa niña que me mira

Muchos me vieron tirado en la esquina de la confusión

Y nadie tomó mi mano de vuelta a la salvación

Escucharon mi llanto, escucharon mi desesperación

Muchos me vieron tirado en la esquina

Ahora tengo una gran ciudad

Con miles de luciérnagas que se iluminan

Cuando a mi me ven llegar

Y una alfombra de asfalto llena de carruajes

Que me quieren transportar

Aquí todos me adoran pero evitan mi mirada

Se esconden como topos ni siquiera dicen nada

Me respetan porque soy el césar de mi imperio

Líder de la manada

Muchos me vieron tirado en la esquina de la confusión

Y nadie tomó mi mano de vuelta a la salvación

Escucharon mi llanto, escucharon mi desesperación

Muchos me vieron tirado en la esquina

Donde manda la sangre pero no se derrama

Donde el fuego más arde pero no quema nada

A la madre de las madres volveremos al final

Hoy estaré viendo estrellas y agua de mar

Ansias de tocar el sueño al fin

Poder sentir que a mi alrededor

Vuelan promesas que poder cumplir

Y ser feliz cantando a la deriva

Poder decir que al fin mi vida tiene vida

Muchos me vieron tirado en la esquina de la confusión

Y nadie tomó mi mano de vuelta a la salvación

Escucharon mi llanto, escucharon mi desesperación

Muchos me vieron tirado en la esquina

Muchos me vieron tirado en la esquina de la confusión

Y nadie tomó mi mano de vuelta a la salvación

Escucharon mi llanto, escucharon mi desesperación

Muchos me vieron tirado en la esquina

Velen zagen me liggen in de hoek van verwarring

En niemand nam mijn hand terug naar de verlossing

Ze hoorden mijn huilen, ze hoorden mijn wanhoop

Velen zagen me op de hoek liggen

Eigenaar van een goud- en diamantmijn

Eigenaar van een kudde van vijfhonderd olifanten

Dertigduizend hectare… van mijn huis

Toen ik naar de hemel ging, bedekten een miljoen sterren mij

Met de blauwe dageraad van de vijfde dag

Ik reisde de zeeën op een zeilboot in gezelschap

Van mijn entourage die over mijn leven waakt

En voor de glimlach van dat meisje dat naar me kijkt

Velen zagen me liggen in de hoek van verwarring

En niemand nam mijn hand terug naar de verlossing

Ze hoorden mijn huilen, ze hoorden mijn wanhoop

Velen zagen me op de hoek liggen

Nu heb ik een grote stad

Met duizenden vuurvliegjes die oplichten

Als ze me zien aankomen

En een asfalttapijt vol rijtuigen

dat ze me willen vervoeren

Iedereen hier houdt van me, maar ze vermijden mijn ogen

Ze verbergen zich als mollen, ze zeggen niet eens iets

Ze respecteren me omdat ik de keizer van mijn rijk ben

Leider van het peloton

Velen zagen me liggen in de hoek van verwarring

En niemand nam mijn hand terug naar de verlossing

Ze hoorden mijn huilen, ze hoorden mijn wanhoop

Velen zagen me op de hoek liggen

Waar het bloed heen gaat, maar niet morst

Waar het vuur het meest brandt maar niets verbrandt

Aan de moeder van moeders zullen we aan het einde terugkeren

Vandaag zal ik sterren en zeewater zien

Verlangend om eindelijk de droom aan te raken

Om dat om me heen te kunnen voelen

Beloftes vliegen voorbij die kunnen worden waargemaakt

En wees blij dat je op drift zingt

Om te kunnen zeggen dat mijn leven eindelijk leven heeft

Velen zagen me liggen in de hoek van verwarring

En niemand nam mijn hand terug naar de verlossing

Ze hoorden mijn huilen, ze hoorden mijn wanhoop

Velen zagen me op de hoek liggen

Velen zagen me liggen in de hoek van verwarring

En niemand nam mijn hand terug naar de verlossing

Ze hoorden mijn huilen, ze hoorden mijn wanhoop

Velen zagen me op de hoek liggen