Leviathan - Edwyn Collins

So I stood on the edge of my world

At a place where the sky meets the sea

But my haven was a cauldron of bile

For the sea was bewitched and defiled

There’s a passage leads down to the shore

There’s a step for each day of the year

They are ancient but they’ve stood the test of time

Those who venture need have little to fear

So I stood on the old harbor wall

As some black headed gulls reeled then stalled

It was winter and the gulls heads had turned white

Like so many spellbound ermine blessed with flight

Surveying their enchanted domain

Whilst the wind howled an ancient refrain

So I stood on the edge of my world

At a place where the sky meets the sea

But my haven was a cauldron of bile

For the sea was bewitched and defiled

And the sea was black and swollen

And the sky was red and molten

But the tide rose and fell

For the moon had broke the spell

Dus ik stond op de rand van mijn wereld

Op een plek waar de lucht de zee ontmoet

Maar mijn toevluchtsoord was een ketel met gal

Want de zee was betoverd en verontreinigd

Er is een doorgang die naar de kust leidt

Er is een stap voor elke dag van het jaar

Ze zijn oud, maar ze hebben de tand des tijds doorstaan

Wie durft, heeft weinig te vrezen

Dus ik stond op de oude havenmuur

Terwijl sommige kokmeeuwen wankelden en vervolgens bleven hangen

Het was winter en de koppen van de meeuwen waren wit geworden

Zoals zoveel betoverde hermelijnen gezegend met vlucht

Hun betoverde domein onderzoeken

Terwijl de wind een oud refrein huilde

Dus ik stond op de rand van mijn wereld

Op een plek waar de lucht de zee ontmoet

Maar mijn toevluchtsoord was een ketel met gal

Want de zee was betoverd en verontreinigd

En de zee was zwart en gezwollen

En de lucht was rood en gesmolten

Maar het tij steeg en daalde

Want de maan had de betovering verbroken