20 Years Too Late - Edwyn Collins

Hello chaos my old friend

We finally got there in the end

I found a loophole in the law

I stumbled then I crawled through

Never frightened that that noose would tighten

I felt enlightened

My senses heightened

Yet all this time you’ve been inclined

To watch me from the sidelines

Miles from the frontline

Hoping that some sniper

Had picked off this magic piper

To shoot the messenger

That’s what’s obsessing ya

You only kick me when I’m down

When I get up you come around

You come around, you say I’m great

You’re only twenty years too late

Well where I lived

Don’t make no bones

Was several feet below a stone

Far from appalled

I was enthralled

The snake that slithered learned to crawl

Through the quagmire of my mislaid plans

That backfired

I felt enlightened

My senses heightened

You called me up

To wish me luck

To let me know this business sucks

Let’s change it

Let’s rearrange it

So why do I get the feeling

That there’s something you’re concealing?

That it’s a put on

You scratch your foot on

You only kick me when I’m down

When I get up you come around

You come around, you say I’m great

You’re only twenty years too late

Did I do something to make you hate me?

It’s funny how you thought you’d break me

You’re too late

Too much

Too soon

How high

The moon

Too little

Toolate

Too bad

That’s the breaks

Hallo chaos mijn oude vriend

Eindelijk zijn we er dan

Ik heb een maas in de wet gevonden

Ik strompelde en kroop erdoorheen

Nooit bang geweest dat die strop strakker zou worden

Ik voelde me verlicht

Mijn zintuigen zijn versterkt

Toch ben je al die tijd geneigd geweest

Om mij vanaf de zijlijn te bekijken

Mijl van de frontlinie

In de hoop dat een sluipschutter

Had deze magische pijper uitgezocht

Om op de boodschapper te schieten

Dat is wat je obsedeert

Je schopt me alleen als ik down ben

Als ik opsta, kom jij langs

Je komt langs, je zegt dat ik geweldig ben

Je bent pas twintig jaar te laat

Nou, waar ik woonde

Maak geen botten

Was enkele meters onder een steen

Verre van geschokt

Ik was geboeid

De slang die gleed leerde kruipen

Door het moeras van mijn zoekgeraakte plannen

Dat mislukte

Ik voelde me verlicht

Mijn zintuigen zijn versterkt

Je hebt me gebeld

Om me geluk te wensen

Om me te laten weten dat dit een slechte zaak is

Laten we het veranderen

Laten we het herschikken

Dus waarom krijg ik het gevoel?

Dat er iets is dat je verbergt?

Dat het een aandoen is

Je krabt je voet op

Je schopt me alleen als ik down ben

Als ik opsta, kom jij langs

Je komt langs, je zegt dat ik geweldig ben

Je bent pas twintig jaar te laat

Heb ik iets gedaan waardoor je me gaat haten?

Het is grappig hoe je dacht dat je me zou breken

Je bent te laat

Te veel

Te vroeg

Hoe hoog

De maan

Te weinig

Te laat

Jammer

Dat zijn de pauzes