Os Índios Da Meia Praia - Dulce Pontes

Aldeia da Meia Praia

Ali mesmo ao pé de Lagos

Vou fazer-te uma cantiga

Da melhor que sei e faço

De Montegordo vieram

Alguns por seu próprio pé

Um chegou de bicicleta

Outro foi de marcha à ré

Quando os teus olhos tropeçam

No voo de uma gaivota

Em vez de peixe vê peças de oiro

Caindo na lota

Quem aqui vier morar

Não traga mesa nem cama

Com sete palmos de terra

Se constrói uma cabana

Tu trabalhas todo o ano

Na lota deixam-te nudo

Chupam-te até ao tutano

Levam-te o couro cabeludo

Quem dera que a gente tenha

De Agostinho a valentia

Para alimentar a sanha

De enganar a burguesia

Adeus disse a Montegordo

Nada o prende ao mal passado

Mas nada o prende ao presente

Se só ele é o enganado

Oito mil horas contadas

Laboraram a preceito

Até que veio o primeiro

Documento autenticado

Eram mulheres e crianças

Cada um com o seu tijolo

Isto aqui era uma orquestra

Quem diz o contrário é tolo

E se a má língua não cessa

Eu daqui vivo não saia

Pois nada apaga a nobreza

Dos índios da Meia-Praia

Foi sempre tua figura

Tubarão de mil aparas

Deixas tudo à dependura

Quando na presa reparas

Das eleições acabadas

Do resultado previsto

Saiu o que tendes visto

Muitas obras embargadas

Mas não por vontade própria

Porque a luta continua

Pois é dele a sua história

E o povo saiu à rua

Mandadores de alta finança

Fazem tudo andar para trás

Dizem que o mundo só anda

Tendo à frente um capataz

Eram mulheres e crianças

Cada um com o seu tijolo

Isto aqui era uma orquestra

Que diz o contrário é tolo

E toca de papelada

No vaivém dos ministérios

Mas hão-de fugir aos berros

Inda a banda vai na estrada

Dorp van Meia Praia

Daar aan de voet van Lagos

Ik zal een liedje voor je maken

De beste die ik ken en die ik doe

Van Montegordo kwam

Sommigen op eigen benen

Eentje kwam op de fiets

Een ander ging achteruit

Wanneer je ogen struikelen

In de vlucht van een zeemeeuw

In plaats van vis zie je goudstukken

vallen in het lot

wie komt hier wonen

Breng geen tafel of bed mee

Met zeven palmen aarde

Er wordt een hut gebouwd

Je werkt het hele jaar

Bij de lotta laten ze je naakt

Ze zuigen je tot op het bot

Ze nemen je hoofdhuid

Ik wou dat we hadden

Van Augustinus tot Valiance

Om het bloed te voeden

De bourgeoisie bedriegen

Vaarwel gezegd tegen Montegordo

Niets houdt je terug naar het slechte verleden

Maar niets houdt je vast aan het heden

Als hij maar de bedrogene is

achtduizend uur geteld

Ze werkten volgens

Tot de eerste kwam

geauthenticeerd document

Het waren vrouwen en kinderen

Elk met zijn eigen baksteen

Dit hier was een orkest

Iedereen die anders zegt is een dwaas

En als de slechte taal niet stopt

Ik woon hier, ga niet weg

Omdat niets de adel uitwist

Van de Indianen van Meia-Praia

Het was altijd jouw figuur

Haai van duizend scheermesjes

je laat alles aan

Wanneer je in de gevangenis repareert

van de afgelopen verkiezingen

Van het verwachte resultaat

Wat je hebt gezien, is uitgekomen

Veel werken onder embargo

Maar niet vrijwillig

Omdat het gevecht doorgaat

Nou, zijn verhaal is van hem

En de mensen gingen de straat op

Hoge financiële trustees

Ze laten alles achteruit gaan

Ze zeggen dat de wereld alleen loopt

Een voorman voorop hebben

Het waren vrouwen en kinderen

Elk met zijn eigen baksteen

Dit hier was een orkest

Wie zegt dat het tegenovergestelde dwaas is?

En papierwerk

In het komen en gaan van ministeries

Maar ze zullen gillend wegrennen

Zelfs de band gaat op pad