Nordahl Grieg Inger Hagerup - Don Martin, Nosizwe

Nordahl Grieg av Inger Hagerup

Hver natt når horisonten brast for Norges drømmestrender

Så holdt han landet atter fast som med en elskers hender

Hans røde hjerte førte ham igjen til fedrelandet

Og om å lengte visste han kan hende ett og annet

Selv midt i dagens strid og brann stod drømmen alltid åpen

Den ble i kampen for vårt land hans hemmelige våpen

Ungt må det hjerte være som har styrke til å bære

Bestandig dette fedreland, dets skjensel og dets ære

Ungt må det hjerte være som hver dag har hatt den samme

Ukuelige sikre tros bestandig rene flamme

Hvem måler ilden ut i tid?

Så lenge flammer brenner

— vil Norge føle strøket av hans ømme elskerhender

Speil av tiden

Vi tar det videre

Vi må komme oss videre

Inger Hagerup av Don Martin

Hver natt når horisonten brast for håp og kjærlighet

Beskrev hun verdens kamp for livet rått med ærlighet

Hennes ord var mer enn strofer i vinden

En ny tids stemme for kvinner og refleksjoner av minner

For mange var hun lille persille min onkel triller piller

Mot basiller alle de er brillefine

Min favoritt er det om tallene og bokstavene

De synger de sangene i hver bidige barnehage men

Hennes penn var og en ildsint én, hennes tanke

Visker skillelinjene mot sverdet, river gjennom arket

Stikker rett i hjertet hvis det sitter der på riktig side

Gjennom flere tiår gikk hun inn i og grep fatt i tiden

Førtitallets svik og krig og fattigdom og kvinnesak

Mange av de kunne like gjerne hvert skrevet i dag

Jeg gikk meg vill i hennes skogers dikt der fant jeg Finnmark

Og idet så jeg Kurdistan og tidens tann og villskap

Ennå gryr det mot dag, vær utålmodig menneske!

Langsomt blir allting til, men kjapt kan allting revne

Så når de spør er det no slektskap mellom rap og dikt

Det første verset var ingers, andre verset var mitt

Speil av tiden

Vi tar det videre

Vi må komme oss videre

Vi må tørre å gro

Voks med meg

Sammen

Gro

Videre

Nordahl Grieg van Inger Hagerup

Elke nacht barst de horizon open voor de droomstranden van Noorwegen

Daarna hield hij het land weer stevig vast als met de handen van een minnaar

Zijn rode hart leidde hem terug naar het vaderland

En over verlangen kende hij haar het een en ander

Zelfs te midden van de strijd en het vuur van vandaag was de droom altijd open

Het werd in de strijd om ons land zijn geheime wapen

Jong moet het hart zijn dat kracht heeft om te dragen

Verdraag dit vaderland, zijn schande en zijn eer

Young moet het hart zijn dat elke dag hetzelfde heeft gehad

De constante, zuivere vlam van het ontembare veilige geloof

Wie meet de brand tijdig uit?

Zolang de vlammen maar branden

— Noorwegen zal de streling van de handen van zijn tedere minnaar voelen

Spiegel van de tijd

We gaan verder

We moeten verder

Inger Hagerup van Don Martin

Elke nacht barst de horizon open voor hoop en liefde

Ze beschreef de strijd om het leven van de wereld rauw en eerlijk

Haar woorden waren meer dan coupletten in de wind

Een new age-stem voor vrouwen en reflecties van herinneringen

Voor velen was ze kleine peterselie, mijn oom die pillen rolde

Tegen bacillen zijn ze allemaal prima

Mijn favoriet is die over de cijfers en de letters

Ze zingen die liedjes op elke kleuterschool maar

Haar pen was en een felle, dacht ze

Veegt de scheidingslijnen tegen het zwaard, scheurt door het laken

Steekt recht in het hart als het daar aan de rechterkant zit

Gedurende tientallen jaren ging ze de tijd binnen en begreep ze

Jaren veertig verraad en oorlog en armoede en vrouwenkwestie

Velen van hen zouden net zo gemakkelijk vandaag kunnen worden geschreven

Ik verdwaalde in haar bosgedicht, daar vond ik Finnmark

En daarbij zag ik Koerdistan en de tand des tijds en de wildheid

Het begint nog te dagen, wees ongeduldig man!

Langzaam komt alles samen, maar snel kan alles barsten

Dus als ze ernaar vragen, is er geen relatie tussen rap en poëzie

Het eerste couplet was van Inger, het tweede couplet was van mij

Spiegel van de tijd

We gaan verder

We moeten verder

We moeten durven groeien

Groei met mij mee

Samen

Toenemen

Doorgaan