В темноте - Дом Ветров

Который день идет дождь — вода на окнах,

Но в хороводе ночей

Она приходит туда, где закрывают свет

Стекла больших площадей

Она строга, словно сталь, — в броне из черного шелка,

А в кармане — огонь.

Она дождется его, но только

Они вместе не поедут домой…

Он выйдет из дому в семь, потом немного в такси

Потом немного пешком.

Но если мне не веришь — спроси, он, хоть убей, не знает,

Где ее дом.

Он — молчалив и безумен, этот странный поэт

Что вечерами день ото дня

Глазами, не выносящими солнечный свет

он ищет ее, как и я…

Welke dag het regent - water op de ramen,

Maar in de ronde dans van nachten

Ze komt naar waar het licht wordt geblokkeerd

Groot glasoppervlak

Ze is streng als staal, in zwarte zijden harnas,

En er is vuur in de zak.

Ze zal op hem wachten, maar alleen

Ze gaan niet samen naar huis...

Hij zal om zeven uur het huis verlaten, dan een beetje in een taxi

Dan een stukje wandelen.

Maar als je me niet gelooft, vraag het dan, hij, voor het leven van mij, weet het niet

Waar is haar huis.

Hij is stil en gek, deze vreemde dichter

Dat 's avonds van dag tot dag

Met ogen die niet tegen het zonlicht kunnen

hij zoekt haar, net als ik...