Пираты Карибского моря - Дом Ветров

Там, где вата облаков лижет золото песка,

Стаи белых парусов — это порт, за ним земля.

Там павлинов дикий крик льется песней соловья,

Но этот дивный материк не увидим ты и я.

То обитель для людей — нам туда заказан путь,

Тем, кто волей не своей был ко дну отправлен в путь.

И я отдал бы свою жизнь за ткань лазурную небес,

Но рваный парус, черный флаг, а смерть обходит нас окрест.

Встань, встань солёной стеной

За спиной ветер и крики чаек

Хэй, экипаж, за мной

Нас опять земля встречает!

Вот рассеялся туман, неизбежен абордаж.

Эй, смелей же!

Капитан, их корабль будет наш!

Флаг торговый на корме, трюмы полнятся вином.

Джонни!

Сид, готовь заряд, мы опустим их на дно!

Встань, встань солёной стеной

За спиной ветер и крики чаек

Хэй, экипаж, за мной

Нас опять земля встречает!

Waar de watten van de wolken het goud van het zand likken,

Zwermen witte zeilen zijn de haven, daarachter is het land.

Daar schalt de wilde kreet van pauwen het lied van een nachtegaal,

Maar jij en ik zullen dit prachtige continent niet zien.

Dat is een verblijfplaats voor mensen - we zijn bevolen daarheen te gaan,

Degenen die, door hun eigen wil, onderweg naar de bodem werden gestuurd.

En ik zou mijn leven geven voor het azuurblauwe weefsel van de hemel,

Maar een gescheurd zeil, een zwarte vlag en de dood gaan aan ons voorbij.

Sta op, sta op als een muur van zout

Achter de wind en het geschreeuw van meeuwen

Hey crew, volg mij

De aarde ontmoet ons weer!

Nu de mist is opgetrokken, is instappen onvermijdelijk.

Hé, durf!

Kapitein, hun schip zal van ons zijn!

De handelsvlag hangt op het achterschip, de ruimen zijn gevuld met wijn.

Johnny!

Sid, bereid de lading voor, we zullen ze tot op de bodem laten zakken!

Sta op, sta op als een muur van zout

Achter de wind en het geschreeuw van meeuwen

Hey crew, volg mij

De aarde ontmoet ons weer!