Before the Line - Dodie

I used to smile at every star and thank the sky

Now I look up to all the duds and wonder why

I feel like all of them are gone

Can’t feel a single one

And so I stretch my eyes across the land and sea

I know I loved the world, but now it’s flat to me

Oh, tell me, did someone snatch the light?

Why doesn’t it look right?

I made a promise, but I break it every day

It’s not my fault, for I was promised just the same

Once I saw fire, and all I know is something happened

Did I let it go?

Now every morning since the line between my lives

I greet the sun and ask, «Have I already died?

If not, then why am I alone?

And when can I come home?»

Oh, and I am lying when I say

It’s time to let her float away

No, I’m still clawing for the strings

Oh, I’d do any fucking thing

I know I have to close the door

Too much to miss it anymore

I think that this really is it

I’ll have to take what I can get

I’ll have to take what I can get

What I can get

I made a promise, but I break it every day

It’s not my fault, for I was promised just the same

Once I saw fire, and all I know is something happened

Did I let it go?

I made a promise, but I break it every day

No, it’s not my fault, for I was promised just the same

Once I saw fire, and all I know is something happened

Did I let it go?

Once I saw fire, and all I know is something happened

Did I let it go?

Ik glimlachte altijd naar elke ster en bedankte de hemel

Nu kijk ik op naar alle blindgangers en vraag ik me af waarom

Ik heb het gevoel dat ze allemaal weg zijn

Kan er geen één voelen

En dus strek ik mijn ogen uit over land en zee

Ik weet dat ik van de wereld hield, maar nu is het plat voor mij

Oh, vertel eens, heeft iemand het licht gegrepen?

Waarom ziet het er niet goed uit?

Ik heb een belofte gedaan, maar die verbreek ik elke dag

Het is niet mijn schuld, want mij is net hetzelfde beloofd

Eens zag ik vuur en ik weet alleen dat er iets is gebeurd

Heb ik het laten gaan?

Nu elke ochtend sinds de grens tussen mijn levens

Ik groet de zon en vraag: «Ben ik al gestorven?

Zo niet, waarom ben ik dan alleen?

En wanneer kan ik naar huis komen?»

Oh, en ik lieg als ik zeg

Het is tijd om haar weg te laten drijven

Nee, ik ben nog steeds aan het klauwen voor de snaren

Oh, ik zou verdomme alles doen

Ik weet dat ik de deur moet sluiten

Te veel om het nog te missen

Ik denk dat dit het echt is

Ik moet nemen wat ik kan krijgen

Ik moet nemen wat ik kan krijgen

Wat ik kan krijgen

Ik heb een belofte gedaan, maar die verbreek ik elke dag

Het is niet mijn schuld, want mij is net hetzelfde beloofd

Eens zag ik vuur en ik weet alleen dat er iets is gebeurd

Heb ik het laten gaan?

Ik heb een belofte gedaan, maar die verbreek ik elke dag

Nee, het is niet mijn schuld, want mij is net hetzelfde beloofd

Eens zag ik vuur en ik weet alleen dat er iets is gebeurd

Heb ik het laten gaan?

Eens zag ik vuur en ik weet alleen dat er iets is gebeurd

Heb ik het laten gaan?