Blue Moon Duel - Dodheimsgard

I got in on a high note

And went out with a rope around

My neck

With a white suit and a helmet

To care for the omnivore nature

Calling inside

Though I was not able to eat

Nor did I fall into place

A gift from the heavens to obey

While fear and danger duelled

And spiritual savages ravished

Our sanity

On a platform where the aging

Of skin could tell

A story about reflecting thoughts

Promptly ascending

From a far away emotion

A nocturnal blessing for sure

Headhunting the apathy in which I dwell

Troops of a blue moon in descent

Clapping their hands

While feverish conformities

Stepped aside

Soaked in desperation and clarity

Unspoiled and naked as a human can be

We beheld vile flowers in my garden

Growing out of hand

Surrounding us in captivity

Suffering elevated to mind expansion

Your world is safe because it is illusion

Yet another scope to unfurl

Out with the human syndrome

Look outside, see inside

No one is real, nothing is unreal

Whatever is, everyone isn’t

Of your life there is no trace

No sign of your death

No ego, no spirit

No zero, no infinite

Don’t hide away

Let me out, I shouted

Set me free from this enslavement

Dig me up to the floors above

Immediately pull out the waste

While forgetting whose name we stole

At the brewery where flies got drunk

The place in between all calendar days

A crystallized moment in sublime

Darkness

Goat-horns growing

Penetrating mental mirrors

My world becomes distorted

I crumble on the floor

Counting the hours, not able though

'Cause panic fuels itself

And hysteria takes control

Nothing is alive to rescue me

O` wonderful palace of instigation

I find myself crying red tears

Nothing can ever wash away

The stains left on my skin

I utilize the moonlight

And fall apart in madness

A cylinder-formed state of mind

With downward spirals

O` great goddess of flesh and

Tomorrow

Grant me a second chance

And I’ll sure cry you these tears

Forever

Ik kwam binnen op een hoogtepunt

En ging uit met een touw eromheen

Mijn nek

Met een wit pak en een helm

Om te zorgen voor de omnivoor-natuur

Binnen bellen

Hoewel ik niet kon eten

Ik viel ook niet op mijn plek

Een geschenk uit de hemel om te gehoorzamen

Terwijl angst en gevaar duelleerden

En spirituele wilden verkracht

onze geestelijke gezondheid

Op een platform waar de vergrijzing

Van de huid zou het kunnen zien

Een verhaal over het reflecteren van gedachten

Snel oplopend

Van een emotie ver weg

Zeker een nachtelijke zegen

Headhunten met de apathie waarin ik woon

Troepen van een blauwe maan in afdaling

Klappen in hun handen

Terwijl koortsachtige conformiteiten

Stapte opzij

Doordrenkt van wanhoop en duidelijkheid

Ongerept en naakt zoals een mens kan zijn

We zagen gemene bloemen in mijn tuin

Uit de hand groeien

Om ons heen in gevangenschap

Lijden verheven tot geestverruiming

Je wereld is veilig omdat het een illusie is

Nog een ander bereik om te ontvouwen

Weg met het menselijke syndroom

Kijk naar buiten, kijk naar binnen

Niemand is echt, niets is onwerkelijk

Wat het ook is, iedereen is het niet

Van je leven is er geen spoor

Geen teken van je dood

Geen ego, geen geest

Geen nul, geen oneindig

Verstop je niet

Laat me eruit, schreeuwde ik

Bevrijd me van deze slavernij

Graaf me op tot de verdiepingen erboven

Haal het afval er meteen uit

Terwijl we vergeten wiens naam we hebben gestolen

Bij de brouwerij waar vliegen dronken werden

De plaats tussen alle kalenderdagen in

Een uitgekristalliseerd moment in sublieme

Duisternis

Geitenhoorns groeien

Doordringende mentale spiegels

Mijn wereld wordt vervormd

Ik brokkel af op de vloer

Uren tellen, kan echter niet

Want paniek voedt zichzelf

En hysterie neemt de controle over

Niets leeft om mij te redden

O `prachtig paleis van aansporing'

Ik merk dat ik rode tranen huil

Niets kan ooit wegspoelen

De vlekken die op mijn huid achterblijven

Ik gebruik het maanlicht

En uit elkaar vallen in waanzin

Een cilindervormige gemoedstoestand

Met neerwaartse spiralen

O` grote godin van vlees en

Morgen

Geef me een tweede kans

En ik zal je deze tranen zeker huilen

Voor altijd