Utopia Running Scarlet - Dodheimsgard

The lurker in the green sea

Shades of a moving object

Riches, the temple that approaches

Haunts my wishes of this insanity

Gorgeous console I place there my claws

Those who once ripped out my eyes

I need no longer human senses

Feel it how this can torture

The wagon with imaginations

Scary glimpses with dreadful outlines

Things I wish not to see

Slaughtering my dearest throne

We will not be affected by this

For the blood of time has fornicated

Our minds, our shell

My only shelter

The dreamt with delight

I see my options

And I choose the tunnel

See what my winged crayons

Have painted

Let me shed a tear

And give birth to my sea

The only life is death

De lurker in de groene zee

Tinten van een bewegend object

Rijkdom, de tempel die nadert

Achtervolgt mijn wensen van deze waanzin

Prachtige console Ik plaats daar mijn klauwen

Degenen die ooit mijn ogen hebben uitgerukt

Ik heb geen menselijke zintuigen meer nodig

Voel hoe dit kan kwellen

De wagen met fantasie

Enge glimpen met vreselijke contouren

Dingen die ik niet wil zien

Mijn liefste troon afslachten

Wij hebben hier geen last van

Want het bloed van de tijd heeft overspel gepleegd

Onze geest, onze schelp

Mijn enige schuilplaats

De gedroomde met verrukking

Ik zie mijn opties

En ik kies de tunnel

Zie wat mijn gevleugelde kleurpotloden

hebben geschilderd

Laat me een traan laten

En bevallen van mijn zee

Het enige leven is de dood