God Protocol Axiom - Dodheimsgard

The devil hides inside fractal patterns

Beyond the singularity

Where everything you lost is waiting

Archaeologic burden of excrements

The fluent fluctuation

Of feverish mental rash

Behind you, stretching wide

The scent of remembrance

While another you

Waiting in the cosmic ash

Chaos fathers a moment’s structure

Below the aching arcs of all heavens

And in the midst of it all, a single mind

That dreamt the truth, but woke up lying

For his own salvation, his own escape?

The function withers

But the form remains

Forever altered, by past deeds

Unable to wash the sordid stains

Unable to proceed

Wherever I tread

No road ahead

Time without limit

Eternity in a minute

Taught to nurture

But if you care you break

Indulge the hollow torture

Reach heaven through heartache

Wherever I tread

No road ahead

Time without limit

Eternity in a minute

Disclosed to the vermin’s appetite

Like cannibals… we devour…

Our humanity

In the last days of dreams

Towards a pale array orbit

Hiding inside our darkest deeds

Tomorrow we all bleed, we all fall…

And admire…

We all approach, the unforgiving fire

We believe…

(That) the ruler of the realm revealed

Our warm adulation…

In coming before his voice…

…To tremble…

De duivel verbergt zich in fractale patronen

Voorbij de singulariteit

Waar alles wat je kwijt bent, wacht

Archeologische last van uitwerpselen

De vloeiende fluctuatie

Van koortsachtige mentale uitslag

Achter je, wijd uitstrekkend

De geur van herinnering

terwijl een andere jij

Wachten in de kosmische as

Chaos vaders een moment structuur

Onder de pijnlijke bogen van alle hemelen

En in het midden van dit alles, een enkele geest

Dat droomde de waarheid, maar werd liggend wakker

Voor zijn eigen redding, zijn eigen ontsnapping?

De functie verdort

Maar de vorm blijft

Voor altijd veranderd, door daden uit het verleden

Kan de smerige vlekken niet wassen

Kan niet doorgaan

Waar ik ook loop

Geen weg vooruit

Tijd zonder limiet

Eeuwigheid in een minuut

Onderwezen om te koesteren

Maar als je erom geeft, breek je

Geniet van de holle marteling

Bereik de hemel door hartzeer

Waar ik ook loop

Geen weg vooruit

Tijd zonder limiet

Eeuwigheid in een minuut

Geopenbaard aan de eetlust van het ongedierte

Als kannibalen... verslinden we...

onze menselijkheid

In de laatste dagen van dromen

Op weg naar een bleke baan om de aarde

Verscholen in onze donkerste daden

Morgen bloeden we allemaal, we vallen allemaal...

En bewonder…

We naderen allemaal, het meedogenloze vuur

We geloven…

(Dat) de heerser van het rijk onthulde

Onze warme bewondering...

Door voor zijn stem te komen...

…Beven…