A Slakte Gud - Dodheimsgard

Jeg lette I asken og fant…

rester av liv som dode her

slik de skal do igjen

Vi venter nå tålmodig

Over tåketinder og gammel jord

Seilende på nattens skyer

spottende på liv uten hjem

tålmodig I vente på Hans komme

For så å fare, og aldri komme igjen

Tindrende oyne I et håpefullt blikk

Slokkes fort fra brennende varme til is

Når SVERDET står dypt I kjottet

og sårende aldri gror

slik jeg har lidd under menneske tronen

Den som skal legges I grus

Med det hat skal jeg hevne de tider

Då mennesket var dodelig, og jeg

vandret blandt dem

Fra dunkle rike

under frosthimmelens natte morke

Bringes dod med hver en Satans skromt

når svarte-hjems sonner kommer ridende

Til vårt oppdrag endelig er fullfort

så vår fryd og fred er uten ende

over de sjeler av Guds lys.

Ik keek in de as en vond...

overblijfselen van het leven als dood hier

dus ze zullen het opnieuw doen

We wachten nu geduldig af

Over mistpieken en oude grond

Zeilen op de wolken van de nacht

het bespotten van het leven zonder een huis

geduldig ik wacht op Zijn komst

Ga dan, en kom nooit meer terug

Sprankelende ogen In een hoopvolle blik

Blus snel van verzengende hitte tot ijs

Wanneer het ZWAARD diep in het vlees zit

en pijn geneest nooit

zoals ik heb geleden onder de menselijke troon

Degene die in grind moet worden gelegd

Met die haat moet ik die tijden wreken

Toen de mens sterfelijk was, en ik

horizontaal onder hen

Uit donkere rijken

onder de nachtelijke duisternis van de ijzige lucht

Breng de dood met elk Satans chroom

wanneer zwart-huiszonen komen rijden

Tot onze missie eindelijk is voltooid

dus onze vreugde en vrede zijn eindeloos

over de zielen van het licht van God.