Sonar Bliss - Dodheimsgard

I’m the scenery of vendetta

Mind and soul

I’m the shapeless victory

Order and suppression

All in the tower of the virgin

Triumphant in a pale gray light

In despire of how to deal with it

A sweet, turbulent intoxication

Rapidly I yearn to bare the mark

In a tragic understatement of the lions force

A tribe who’s independence is no longer

Disturbed by the ragged interception of happy thorns

As I face the whispering

I answer to the master

A biochemical trembling

Voices in my head

And thus I appear with wakeful eyes

Trust insight

A tedious dramatic implant

Like swollen iron feeds itself

Longing for the moon

Unbreakable and unborn

Sifting the contents of the surface

A ceremony of killers

A scorched fucking snale

In postures of gold

That might be recognized

But as long as there are shelters

You’ll always find yourself detained

A huge defenseless atmosphere

Wretched and toiled for centuries

Is ever so tender as long as we’re alive

For it is with great wealth that I, declare this

Flapping wings, tired monster

Ruthless in folly frames

Attempting gaiety upon sinister forces

All within, we will win…

Ik ben het landschap van vendetta

Geest en ziel

Ik ben de vormeloze overwinning

Orde en onderdrukking

Allemaal in de toren van de maagd

Triomfantelijk in een lichtgrijs licht

In wanhoop over hoe ermee om te gaan

Een zoete, turbulente roes

Snel verlang ik ernaar om het merkteken te dragen

In een tragisch understatement van de leeuwenkracht

Een stam waarvan de onafhankelijkheid niet langer is

Verstoord door de haveloze onderschepping van gelukkige doornen

Terwijl ik het gefluister onder ogen zie

Ik antwoord aan de meester

Een biochemisch beven

Stemmen in mijn hoofd

En zo verschijn ik met wakkere ogen

Vertrouw inzicht

Een vervelend dramatisch implantaat

Zoals gezwollen ijzer zichzelf voedt

Verlangen naar de maan

Onbreekbaar en ongeboren

De inhoud van het oppervlak zeven

Een ceremonie van moordenaars

Een verschroeide verdomde snale

In gouden houdingen

Dat kan worden herkend

Maar zolang er schuilplaatsen zijn

Je wordt altijd vastgehouden

Een enorme weerloze sfeer

Eeuwenlang ellendig en gezwoegd

Is altijd zo zacht zolang we leven?

Want het is met grote rijkdom dat ik dit verklaar:

Fladderende vleugels, vermoeid monster

Meedogenloos in dwaze kaders

Vrolijkheid proberen op sinistere krachten

Alles binnenin, we zullen winnen...