Architect of Darkness - Dodheimsgard

Recreant deeds

In lightless places

They pick my bones

And hide their faces

They pick my bones

And sing their praises

(With) no heart of our own

Still forced to take it

Into minds and onto hands

I set my seed at zero

I object to your demands

The dull ache of twisting space

Grinding teeth

Devouring mouths to mutter

Words without grace

What lies beneath…

…The ocean of ideas?

Shame or repentance?

Curled up and ready to strike

Until the earth has perished

And once again

Ready to create something like…

…You and I

Ritual re-enactment

In selfsame glory

Reliving life’s every wing

I shred my memories

To no longer think

Down the bottomless pit

Sink dignity sink

What story is there to tell?

God taught his children to hate

Onwards my journey to hell

What was my fatal mistake?

A liberty that will never acquit

Eating me up bit by bit

Something I came to depend on

Once adored, but now gone

Don’t fear the frown

From the tongue-washed disdain

Don’t hear the slander

When no one remains

Don’t wear no crown

When they shout your name

Don’t carry the burden

Don’t suffer the blame

When every side is met

…To no purpose

For a consciousness in debt

How I hung upon these thoughts

Of a flawed life’s rightful duel

To encounter what come may

And forever suffer through…

One’s own beating heart

Forced to separate

From the one you love

…And ever so desperate

For a fresh start

No virtue paid to solve regret

…All but wishes, but nothing yet

Recreant daden

Op lichtloze plaatsen

Ze plukken mijn botten

En hun gezichten verbergen

Ze plukken mijn botten

En zingen hun lof

(Met) geen eigen hart

Nog steeds gedwongen om het te nemen

In gedachten en in handen

Ik zet mijn zaad op nul

Ik maak bezwaar tegen uw eisen

De doffe pijn van het draaien van de ruimte

Tandenknarsen

Mond verslinden om te mompelen

Woorden zonder genade

Wat ligt er onder…

…De oceaan van ideeën?

Schaamte of berouw?

Opgerold en klaar om toe te slaan

Tot de aarde is vergaan

En nog een keer

Klaar om iets te maken als...

…Jij en ik

Rituele re-enactment

In dezelfde glorie

Elke vleugel van het leven opnieuw beleven

Ik versnipper mijn herinneringen

Om niet meer na te denken

In de bodemloze put

Zinken waardigheid zinken

Welk verhaal is er te vertellen?

God leerde zijn kinderen te haten

Op mijn reis naar de hel

Wat was mijn fatale fout?

Een vrijheid die nooit zal worden vrijgesproken

Eet me beetje bij beetje op

Iets waar ik afhankelijk van ben geworden

Ooit aanbeden, maar nu weg

Wees niet bang voor de frons

Van de met de tong gewassen minachting

Hoor de laster niet

Wanneer er niemand overblijft

Draag geen kroon

Als ze je naam roepen

Draag de last niet

Draag niet de schuld

Wanneer aan alle kanten is voldaan

...Voor geen doel

Voor een schuldbewustzijn

Hoe ik aan deze gedachten hing

Van het rechtmatige duel van een gebrekkig leven

Om te ontmoeten wat komen kan

En voor altijd lijden door...

Het eigen kloppend hart

Gedwongen om te scheiden

Van degene van wie je houdt

...En ooit zo wanhopig

Voor een nieuwe start

Geen deugd betaald om spijt op te lossen

...Alles behalve wensen, maar nog niets