Buzzards And Crows - Dirty Pretty Things

We could throw ourselves in a road

But receive no comfort from street lights

Why not come in for a jamens and escape life?

We’re idle in the mean time

Aristocrats and architects with broken dreams

Well, I say the dead sea is dying

You say you’re going underground for a while

Well, we all need to be recognized for something

Not sure if the devil’s eyes are blue

Work and days of underpaid still hold the key

I see this place from my window

It goes on the corner like the rest

There are the buzzards and the crows

Making eyes of a sea, self obsessed

Now, if commandment 11 is, Don’t get caught

Then 12 must be, Don’t ever tell

Then ask yourself do you believe you’ll go to hell?

My mate went to the crossroads to see the devil

He never showed and if he says that I believe

I hear the place from my window

Call me like a lighthouse to the sea

There swarm the buzzards and the crows

Swirling wide talking wise and there’s me

You and I hanging around

Lads who’ve got childish names

Scissors, we cut it out

Shining before by the waves

And I need to be recognized

'Cause we could be self-assured

We could be happy indoors

I know this place from my window

I trip out and fall to the ground down below

Hoods up for the buzzards and the crows

Who believe in the void of themselves

Still believe in the void of themselves

And all the trees and animals of mountains green

We zouden onszelf op de weg kunnen werpen

Maar krijg geen troost van straatverlichting

Waarom kom je niet binnen voor een jamens en ontsnap je aan het leven?

Ondertussen zitten we stil

Aristocraten en architecten met gebroken dromen

Nou, ik zeg dat de dode zee aan het sterven is

Je zegt dat je een tijdje ondergronds gaat

Nou, we moeten allemaal ergens voor worden erkend

Ik weet niet zeker of de ogen van de duivel blauw zijn

Werk en dagen van onderbetaald zijn nog steeds de sleutel

Ik zie deze plaats vanuit mijn raam

Het gaat op de hoek zoals de rest

Er zijn de buizerds en de kraaien

Ogen maken van een zee, zelfgeobsedeerd

Nu, als gebod 11 is, laat je niet vangen

Dan moet 12 zijn, Don't ever tell

Vraag jezelf dan af of je denkt dat je naar de hel gaat?

Mijn maat ging naar het kruispunt om de duivel te zien

Hij kwam nooit opdagen en als hij zegt dat ik geloof...

Ik hoor de plaats uit mijn raam

Noem me als een vuurtoren naar de zee

Daar zwermen de buizerds en de kraaien

Wervelend wijd pratend wijs en daar ben ik

Jij en ik hangen rond

Jongens met kinderachtige namen

Schaar, we knippen het eruit

Schijnt eerder bij de golven

En ik moet worden herkend

Omdat we zelfverzekerd zouden kunnen zijn

We kunnen binnen gelukkig zijn

Ik ken deze plek uit mijn raam

Ik struikel en val op de grond beneden

Kappen voor de buizerds en de kraaien

Die in de leegte van zichzelf geloven?

Geloof nog steeds in de leegte van zichzelf

En alle bomen en dieren van bergen groen