Heaven's End - Direct Hit!

Fear came crawling

Tears, shame falling spears laid out in the grass before her feet

That agitation spat damnation, rats

Equation’s balanced out, complete

Now on her own, where should she go?

That answer’s absent, left her all alone

As laughter spreads throughout her head, she sees it’s all a joke

When the light won’t shine, to her surprise the vengeance fled somehow

Sometime

Wipes her eyes and laughs, punchline’s that life’s a lie

Sees she’s nothing, ashes rushing

Steadfast, crushed in abyss like everyone

Screams all wasted

Constellations pass like nothing

In the long run, what’s been done?

We’re on our own, built up our thrones

At least she’s found the summit to the stone to perch upon, shove

Memory off

That’s punishment for him enough

Though light won’t shine, we’ll find sight

As eyes more apt distract and blight their minds in time

Recognize no matter, we’re all lies

On and on the pain dissolves

Our minds ascend to heaven’s end

When the light won’t shine, to her surprise the vengeance fled somehow

Sometime

Wipes her eyes and laughs, punchline’s the fact that life’s a lie

On and on the pain dissolves

Our minds ascend to heaven’s end

On and on the pain dissolves

Our minds ascend to heaven’s end

Angst kwam kruipen

Tranen, jammer vallende speren die voor haar voeten in het gras liggen

Die agitatie spuwde verdoemenis, ratten

Vergelijking is uitgebalanceerd, compleet

Waar moet ze nu alleen heen?

Dat antwoord ontbreekt, liet haar helemaal alleen

Terwijl het lachen zich door haar hoofd verspreidt, ziet ze dat het allemaal een grap is

Als het licht niet zal schijnen, sloeg tot haar verbazing de wraak op de een of andere manier weg

Enige tijd

Veegt haar ogen af ​​en lacht, punchline is dat het leven een leugen is

Ziet dat ze niets is, as haast zich

Standvastig, verpletterd in de afgrond zoals iedereen

Schreeuwt allemaal verspild

Sterrenbeelden gaan als niets voorbij

Wat is er op de lange termijn gedaan?

We staan ​​er alleen voor, hebben onze tronen opgebouwd

Ze heeft tenminste de top gevonden om op de steen te gaan zitten, schuiven

Geheugen uit

Dat is al straf genoeg voor hem

Hoewel het licht niet zal schijnen, zullen we zicht vinden

Omdat ogen beter afleiden en hun geest in de loop van de tijd verpesten

Herken het maakt niet uit, we zijn allemaal leugens

Steeds vaker lost de pijn op

Onze geest stijgt naar het einde van de hemel

Als het licht niet zal schijnen, sloeg tot haar verbazing de wraak op de een of andere manier weg

Enige tijd

Veegt haar ogen af ​​en lacht, punchline is het feit dat het leven een leugen is

Steeds vaker lost de pijn op

Onze geest stijgt naar het einde van de hemel

Steeds vaker lost de pijn op

Onze geest stijgt naar het einde van de hemel