Мам-пап - Дима Карташов

Мам-пап, я понял, что хочу сказать «Спасибо», за то, что воспитали сына.

За то, мне смотреть назад не стыдно и вспоминать своё прошлое, ведь там счастье

было с Вами.

Вы мне дарили его.

И в тайне всё полностью мне отдавали.

Себе не брали.

А я не понимал, но сейчас, здесь, прошу Вас — не обижайтесь.

Все такие дети: не ценим дом свой, хотим гулять.

Позже хотим любовь строить.

Забываем о семье немного, и даже бывает что уходим куда-то, куда — не скажем.

Мы часто говорим, что понимаем, как Вы устали.

Но не понять нам Вас,

пока сами не станем отцами.

А пока, мы можем только предположить как это?

Быть в ответе за чью-то жизнь.

Папа — это правда, мужской поступок, что ты маме даже после развода тянешь руку

помощи.

Если вдруг она ей нужна — Вы ради меня — по-прежнему муж и жена.

Мама, ты пролила немало слез.

Ведь тебя всё, что касалось меня, волновало,

Хотя тебе и своего хватало.

Мам, я больше не буду, нам больше не надо.

Вы даёте мне пример, как жить.

И если что-то надо от меня — просто скажите.

Я все дела брошу ради вас.

Вы только позвонили, а я уже одеваюсь.

Вы учили меня быть добрым и честным.

«Мы будем рядом, даже ненадолго исчезнув».

Но вы лишь молодеете с годами.

Мам, пап, я Вам искренне за Вас благодарен.

Mam-papa, ik realiseerde me dat ik "Bedankt" wil zeggen voor het opvoeden van mijn zoon.

Daarvoor schaam ik me niet om terug te kijken en mijn verleden te herinneren, want er is geluk

was bij jou.

Je gaf het aan mij.

En in het geheim werd alles volledig aan mij gegeven.

Ze namen het niet.

En ik begreep het niet, maar nu, hier, vraag ik je - wees niet beledigd.

Al die kinderen: we waarderen ons huis niet, we willen gaan wandelen.

Later willen we liefde opbouwen.

We vergeten de familie een beetje, en het gebeurt zelfs dat we ergens heen gaan, we zeggen niet waarheen.

We zeggen vaak dat we begrijpen hoe moe je bent.

Maar we begrijpen je niet,

totdat we zelf vader worden.

In de tussentijd kunnen we alleen maar raden hoe het is?

Wees verantwoordelijk voor iemands leven.

Pap - het is waar, een mannendaad dat je zelfs na een scheiding je hand naar je moeder trekt

helpen.

Als ze haar plotseling nodig heeft - Jij bent voor mij - nog steeds man en vrouw.

Mam, je hebt veel tranen gelaten.

Alles wat me bezighield, baarde je zorgen,

Ook al heb je er genoeg van.

Mam, ik doe het niet meer, we hebben het niet meer nodig.

Je geeft me een voorbeeld van hoe te leven.

En als je iets van me nodig hebt, zeg het me dan.

Ik laat alles voor je vallen.

Je hebt net gebeld en ik kleed me al aan.

Je hebt me geleerd aardig en eerlijk te zijn.

"We zullen er zijn, ook al verdwijnen we voor een tijdje."

Maar je wordt alleen maar jonger met de jaren.

Mama, papa, ik dank u oprecht voor u.