Waldgespräch - Die Streuner

Es ist schon spät, es ist schon kalt

Was reitest du so einsam durch den Wald?

Der Wald ist lang, du bist allein

Du schöne Braut ich führ dich Heim

Groß ist der Männer Trug und List

Vor Schmerz mein Herz gebrochen ist!

Wohl irrt das Waldhorn her und hin

Oh flieht, du weißt nicht wer ich bin!

So reich geschmückt sind Roß und Weib,

so wunderschön der junge Leib

jetzt kenn ich dich Gott steh mir bei

Du bist die Hexe Lorely

Du kennst mich wohl!

Von hohem Stein

schaut still mein Schloß tief in den Rhein

Es ist schon spät, es wird schon kalt.

Kommst nimmer mehr aus diesem Wald

Het is laat, het is al koud

Waarom rijd je zo eenzaam door het bos?

Het bos is lang, je bent alleen

Jij mooie bruid, ik breng je naar huis

Groot is het bedrog en de sluwheid van mannen

Mijn hart is gebroken van pijn!

De Franse hoorn dwaalt hier en daar rond

Oh vlucht, je weet niet wie ik ben!

Zo rijk versierd zijn paard en vrouw,

zo mooi het jonge lichaam

nu weet ik dat je god help me

Jij bent de heks Lorely

Je kent me!

Van hoge steen

mijn kasteel kijkt rustig diep in de Rijn

Het is laat, het wordt koud.

Je komt nooit meer uit dit bos