Pater Gabriel - Die Streuner

War einst ein Karmeliter, der Pater Gabriel

Versprach der Anna Dutzinger 'ne nagelneue Seel'

Oh, eieia, eieia, versprach der Anna Dutzinger ne nagelneue Seel

Die Anna war ein Mädel, noch jung und wunderschön

Und tat zum ersten Male ins Kloster beichten gehn

«Ei, Anna liebste Anna, komm doch zu mir herein

Hier in dem dunklen Kammerln kannst beichten ganz allein»

Er setzt sich in den Beichtstuhl, und nahm sie auf den Schoß

Da dacht' die Anna Dutzinger: «Das Beichten geht famos»

Und er erzählt der Anna vom Berge Sinai

Und greift ihr an die Waderln, hinauf bis an die Knie

Nicht nur auf Haupt und Mieder ruht die geweihte Hand

Er senkt sie langsam nieder bis ins gelobte Land

Da schwanden ihr die Sinne, wie leblos sank sie hin

Da hat’s 'nen kleinen Knacks gegeben, die neue Seel' war drin

Darum ihr jungen Mädels, sucht ihr 'ne neue Seel'

So wendet euch vertrauensvoll an Pater Gabriel

Doch wißt ihr nicht sein Kloster, wo er zu finden ist

So helf ich euch auch gerne, mit mir beschied’ner List

Was ooit een karmeliet, pater Gabriël

Beloofde Anna Dutzinger een gloednieuwe ziel

Oh, eieia, eieia, Anna Dutzinger beloofde een gloednieuwe ziel

Anna was een meisje, nog jong en mooi

En ging voor de eerste keer biechten in het klooster

"Oh, Anna liefste Anna, kom bij mij binnen"

Hier in de donkere kamers kun je helemaal alleen biechten»

Hij zat in de biechtstoel en nam haar op schoot

Toen dacht Anna Dutzinger: 'Bekentenissen zijn geweldig'

En hij vertelt Anna over de berg Sinaï

En grijpt haar kuiten, tot aan haar knieën

De toegewijde hand rust niet alleen op het hoofd en lijfje

Hij laat ze langzaam zakken naar het beloofde land

Toen verdwenen haar zintuigen, ze zonk levenloos neer

Er was een kleine barst, de nieuwe ziel was binnen

Dus jullie jonge meiden, jullie zijn op zoek naar een nieuwe ziel

Dus wend u met vertrouwen tot pater Gabriël

Maar weet je zijn klooster niet waar je hem kunt vinden?

Dus ik help je ook graag met mijn eigen lijst