Un oceano di silenzi - Deborah Blando

Eppure quando viene sera

Ritorni e non mi lasci mai

Senza di te, cosa sono qui

Un nome hai

E solitudine

E stesare sei qui

Di lei mi porti la sua terra

L’odore che le respirai

Tempo che ormai e dell’eternita

Vivo cosi

Come si puo

Ma dimenticare no

Ho visto in questo cielo mille soli

E nuove lune dopo i nostri voli

E adesso tornare e quasi un dolore

Vieni, fammi felice respira piano

Viene dentro di me come un’oceano

Adesso che amare e quasi un dolore

Sai, che, vivo, solo, per te

Maar als het avond wordt

Je komt terug en je verlaat me nooit

Zonder jou, wat ben ik hier?

Je hebt een naam

en eenzaamheid

En ontwerp je bent hier

Breng me haar land van haar

De geur die ik in haar ademde

Tijd die nu van eeuwigheid is

ik leef zo

Hoe kun je

Maar vergeet nee

Ik heb duizend zonnen gezien in deze lucht

En nieuwe manen na onze vluchten

En nu terugkomen is bijna pijnlijk

Kom op, maak me blij, adem langzaam

Het komt in mij als een oceaan

Nu is liefhebben bijna een pijn

Weet je, dat, ik leef, alleen, voor jou