Carnal Malefactor - Deathspell Omega

Below the lid of a vast rounded monument

Trickling of gristly vestiges and whacked hopes

Enhanced by the horrible excess of fetid exhalation

And uterine strangulation by the wreaths

Of the herds astray, arid in despair, blessed

With dilated flakes of fire, slowly wafting down…

Say, what does a maternal heart feel when merely

Vinegar stills your child’s thirst?

You’d implore to harbour his torment in your chest…

To make this burden yours, but… Sacrilege!

Who are you, harlot, to interfere with His emerald will

When even your glance should never leave the soil?

There resides the fusion, there is the nucleus

Angel prick and holy semen

And a woman genuflecting an aroused beast of burden alike

Seduced by the father and seducing the son

There resides the fusion, there is the nucleus

A phallic communion that sanctifies interior wastelands

He that soweth to his flesh shall of the flesh reap corruption

Carnal malefactor, rub your sterile wriggling womb

ѣ ѣ ѣ

ѣ і

With a candle in reverential contemplation

And give voluptuous harbour to vile insects

He that soweth to his flesh shall of the flesh reap corruption

The scorpion shall open the book of Salomon for you to see

And the snake slither out of the lips that delivered once

The redeemer of man, born out of shameful maternity…

He that soweth to his flesh shall of the flesh reap corruption

The lactiferous beast subjugated reason to appetite

Praised be human nature, ciborium of shame and waste

For bathing in decline a redeemer moisty of semen so contemptible

There resides the fusion, there is the nucleus

Angel prick and holy semen

And a woman genuflecting an aroused beast of burden alike

Seduced by the father and seducing the son

There resides the fusion, there is the nucleus

A phallic communion that sanctifies interior wastelands

When a woman is knead by the claws of fowls attracted

By seminal odours no longer hidden by dignity

And purified by their beaks rummaging her swollen vagina

When laments alter into praises despite holy duty and menacing perdition

Seers can say that his birth does death subdue no more

His birth does death subdue not, for my God proceeds of failed humanity…

O Master, the eastern pillar of your domination is the organic fallibility

Onder het deksel van een enorm rond monument

Druppelen van kraakbeenachtige overblijfselen en gekke hoop

Verbeterd door de vreselijke overmaat van stinkende uitademing

En baarmoederwurging door de kransen

Van de kuddes dwalen, dor in wanhoop, gezegend

Met verwijde vuurvlokken, langzaam naar beneden drijvend...

Zeg, wat voelt een moederlijk hart als alleen...

Azijn stilt de dorst van je kind?

Je zou smeken om zijn kwelling in je borst te dragen...

Om deze last de jouwe te maken, maar... heiligschennis!

Wie ben jij, hoer, om Zijn smaragdgroene wil te verstoren?

Wanneer zelfs je blik nooit de grond mag verlaten?

Daar bevindt zich de fusie, daar is de kern

Engelenprik en heilig sperma

En een vrouw die een gewekt lastdier knielt

Verleid door de vader en verleid de zoon

Daar bevindt zich de fusie, daar is de kern

Een fallische communie die innerlijke woestenijen heiligt

Hij die in zijn vlees zaait, zal uit het vlees verderf oogsten

Vleselijke boosdoener, wrijf over je steriele kronkelende baarmoeder

ѣ ѣ

і

Met een kaars in eerbiedige contemplatie

En geef een wulpse haven aan gemene insecten

Hij die in zijn vlees zaait, zal uit het vlees verderf oogsten

De schorpioen zal het boek van Salomo openen zodat u het kunt zien

En de slang glibbert uit de lippen die een keer bevallen

De verlosser van de mens, geboren uit een schandelijk moederschap...

Hij die in zijn vlees zaait, zal uit het vlees verderf oogsten

Het melkgevende beest onderwierp de reden tot eetlust

Geprezen zij de menselijke natuur, ciborium van schaamte en verspilling

Voor baden in verval een verlosser vochtig van sperma zo verachtelijk

Daar bevindt zich de fusie, daar is de kern

Engelenprik en heilig sperma

En een vrouw die een gewekt lastdier knielt

Verleid door de vader en verleid de zoon

Daar bevindt zich de fusie, daar is de kern

Een fallische communie die innerlijke woestenijen heiligt

Wanneer een vrouw wordt gekneed door de klauwen van vogels die worden aangetrokken

Door zaadgeuren niet langer verborgen door waardigheid

En gezuiverd door hun snavels die haar gezwollen vagina snuffelen

Wanneer klaagzangen ondanks heilige plicht en dreigend verderf veranderen in lofprijzingen

Zieners kunnen zeggen dat zijn geboorte de dood niet meer onderwerpt

Zijn geboorte onderwerpt de dood niet, want mijn God komt voort uit de mislukte mensheid...

O Meester, de oostelijke pijler van uw overheersing is de organische feilbaarheid