Devouring Famine - Deathspell Omega

Listen to the breathing of that which in sick delectation

And devouring famine restores the new order

By contamination and incubation

Unity restored in imperious necessity

What a vertigo under the vault of the crimson sky!

L’exclusion inconcevable d’une seule ame serait un danger pour l’Harmonie

Éternelle.

I am an accomplice and my disheveled laughter’s and moans

Are of the same essence as the fervor of a Saint

It is senseless to fight against this infinite stream

Behind this threshold life exhausts itself, loses itself

Rejoice, for tonight it is an eerie birth that we celebrate!

And with dusk, as shadows slowly recover the land

The most extreme solitude drapes the shoulders

Of a distant silhouette bearing a glacial emptiness

Laden like a luminous storm in which sun and lightening are prolonged

A wound through which, hastening from all points of the universe

Desolation spreads in chaotic convulsions

Luister naar de ademhaling van datgene wat in zieke verrukking is

En het verslinden van hongersnood herstelt de nieuwe orde

Door besmetting en incubatie

Eenheid hersteld in dringende noodzaak

Wat een hoogtevrees onder het gewelf van de karmozijnrode lucht!

L'exclusion ondenkbaar d'une seule ame serait un gevaar pour l'Harmonie

Eternelle.

Ik ben een medeplichtige en mijn verwarde lach en gekreun

Zijn van dezelfde essentie als de vurigheid van een heilige

Het is zinloos om tegen deze oneindige stroom te vechten

Achter deze drempel put het leven zichzelf uit, verliest zichzelf

Verheug je, want vanavond is het een griezelige geboorte die we vieren!

En met de schemering, terwijl schaduwen langzaam het land herstellen

De meest extreme eenzaamheid drapeert de schouders

Van een ver silhouet met een ijzige leegte

Beladen als een lichtende storm waarin zon en bliksem langdurig zijn

Een wond waardoor, haastend vanuit alle punten van het universum

Verlatenheid verspreidt zich in chaotische stuiptrekkingen