Abscission - Deathspell Omega

…The depths of abjection, a throne of manure

But even during the ecstasies of beatification

It is by no means possible to separate them

The den of serpents, the knot of vipers corruption-bred

And the blazing spirit of the mystic heaven above

Angel browed with brass

Wreathed by a halo, sublime and infinite

Tunneled by vermin

…Feverish miasmas and a silent canticle…

Implemini Spiritu Sancto

The scorching heat of the furnace inside galvanizes

A grapevine whose roots sink deep, far into the arteries

In contemplation the Lord of harvests long gone

Shall murmur obscene wonders to those who ate the grape

Desperately feeding the empty void

Growing on innocent blood, the stronger and the greater

In ruthless rigour, in funeral glee

Implemini Spiritu Sancto

The foam of nausea slowly rising to the teeth

Yes!

Truly adorned with the grim regalia of perdition

I shall hold high a bowl of gems of unseen radiance

Enveloping spirit and will in seraphic rapture

O deformity, hear the weeping prayers

Arise from rot, be my child!

Be my promise!

The nebulae in the superior sky howled like a starving hound

Aboyeurs de dieu!

Aboyeurs de Dieu!

Implemini Spiritu Sancto

... De diepten van nederigheid, een troon van mest

Maar zelfs tijdens de extase van de zaligverklaring

Het is in geen geval mogelijk om ze te scheiden

Het hol van slangen, de knoop van adders door corruptie gefokt

En de brandende geest van de mystieke hemel erboven

Engel wenkbrauwen met messing

Omkranst door een aureool, subliem en oneindig

Getunneld door ongedierte

... Koortsachtige miasma's en een stil gezang ...

Implemini Spiritu Sancto

De verzengende hitte van de oven binnenin galvaniseert

Een wijnstok waarvan de wortels diep wegzakken, ver in de slagaders

In contemplatie is de Heer van de oogsten allang verdwenen

Zullen obscene wonderen mompelen tegen degenen die van de druif aten?

Wanhopig de lege leegte voeden

Groeien op onschuldig bloed, des te sterker en des te groter

In meedogenloze strengheid, in vreugde bij de begrafenis

Implemini Spiritu Sancto

Het schuim van de misselijkheid stijgt langzaam naar de tanden

Ja!

Echt versierd met de grimmige regalia van het verderf

Ik zal een kom met edelstenen van ongeziene uitstraling hoog houden

Omhullende geest en wil in serafijnse vervoering

O misvorming, hoor de wenende gebeden

Sta op uit rot, wees mijn kind!

Wees mijn belofte!

De nevels in de hogere lucht huilden als een uitgehongerde hond

Aboyeurs de dieu!

Aboyeurs de Dieu!

Implemini Spiritu Sancto