Змей Петров - ДДТ

Рожденный ползать получил приказ летать.

«Какой летать, я, братцы, неба-то не видел!»

«Что за базар?

С горы видней!

Не рассуждать, ядрена мать!

Чтоб завтра были, змей Петров, в летящем виде!»

Приполз домой, а там рыдает все родня.

«Рожденный ползать, папа, он летать не может.»

«Ах, ты щенок, интеллигент!

Что, отпеваете меня?

Сто грамм для храбрости приму, авось поможет.

Есть установка: всем летать, всем быть орлами.

А тот, кто ползает еще — тот, гад, не с нами.

Летать, наверно, я люблю, не подходите — заклюю,

Начальник все мне объяснил: я — птица Ваня.»

С утра, весь в перьях, змей Петров ползет к горе, два санитара подтащили к

облакам.

Начальство рядом в государственной норе.

Ужом скрутились потроха, тут санитар сдавил бока, а он курнул и прохрипел: «Уйди, я сам!»

Ужом скрутились потроха, тут санитар сдавил бока, а он курнул и прохрипел: «Уйди…»

«Ну, что ж, пам-пам-пам-пам-парам со всеми вами!

Эх, мать…» — прыжок и полетел куда-то вниз, но вот за что-то зацепился и

повис…

Меж валунами облаков пополз, глядите, змей Петров, и скрылся где-то глубоко под

небесами.

Geboren om te kruipen kreeg de opdracht om te vliegen.

"Wat een vlieg, broeders, ik heb de lucht niet gezien!"

“Wat is de markt?

Vanaf de berg kun je beter zien!

Maak geen ruzie, krachtige moeder!

Zodat ze morgen, vlieger Petrov, in vliegende vorm zijn!

Ik kroop naar huis en daar huilden alle familieleden.

"Geboren om te kruipen, papa, hij kan niet vliegen."

'O, je bent een puppy, een intellectueel!

Wat, zing je voor mij?

Ik neem honderd gram voor moed, misschien helpt het.

Er is een setting: iedereen om te vliegen, iedereen om adelaars te zijn.

En degene die nog kruipt, de klootzak, is niet bij ons.

Ik denk dat ik dol ben op vliegen, kom niet in de buurt - ik pik,

De baas legde me alles uit: ik ben de vogel Vanya.

'S Morgens, helemaal in veren, kruipt de slang Petrov naar de berg, twee verplegers sleepten hem naar

wolken.

De autoriteiten zijn vlakbij in het staatsgat.

De ingewanden kronkelden als een slang, toen kneep de ordonnans in zijn zijden, en hij snoof en kwakende: "Ga weg, ikzelf!"

De ingewanden kronkelden als een slang, toen kneep de ordonnans in zijn zijden, en hij snoof en kwakende: "Ga weg..."

'Nou, nou, pum-pum-pum-pum-param met jullie allemaal!

Eh, moeder ... "- een sprong en vloog ergens naar beneden, maar toen ving het iets op en

opgehangen…

Tussen de rotsblokken van de wolken kroop, kijk, de slang Petrov, en verdween ergens diep onder

hemel.