Террорист - ДДТ

Оглянулся, вся тихо, хвоста вроде нет колодец двора, яма чярного хода

Заколочена.

Чярт бы побрал этот свет, липнущий сверху чухонским уродом.

Выход — гнилая пожарная лестница хрупкая, св*лочь, и окна вокруг.

Ползут этажи так убийственно медленно мимо дрожащих, истерзанных рук.

Что пялишься, д*ра, я ведь не голый!

Я не к тебе, я не бабник, не вор!

Я — террорист!

Я — Иван Помидоров!

Хватит трепаться, наш козырь — террор!

Припев:

Тра-та-та-та-та!

Тра-та-та-та-та!

Гремит под ногами дырявая крыша, ныряю в чердачный удушливый мрак.

Пока вся нормально.

Голуби, тише!

Г*дьте спокойно, я вам не враг.

Вот он — тайник, из него дуло чярное вытащил, вытер, проверил затвор

Ткнул пулемятом в стекло закопчянное в морды кварталов, грызущих простор.

Гул голосов снизу нервною лапою сгряб суету в роковые тиски.

Скучно вам, серые?

Счас я накапаю правду на смирные ваши мозги.

Припев:

Тра-та-та-та-та!

Тра-та-та-та-та!

Замер народ перерезанный пулями дернулся, охнул, сорвался на визг

Моя психоделическая какофония взорвала середину, право-лево, верх-низ.

Жрите бесплатно, царячки природы, мысли, идеи, вся то, чем я жил.

Рвите беззубыми ртами свободу, вонзившуюся вам между жил.

Припев:

Тра-та-та-та-та!

Тра-та-та-та-та!

Тра-та-та-та-та!

Тра-та-та-та-та!

Люди опомнились, опрокурорились, влезли на крышу, — Вяжи подлеца!

— Я ж холостыми, — харкая кровью, он выл на допросах, еле дыша.

— Ради любви к вам пошел я на муки, вы же святыни свои растеряли!

— Нечего, п*дла, народ баламутить!

Взяли и вправду его… Тра-та-та!

Припев:

Тра-та-та-та-та!

Ik keek om me heen, alles is stil, er lijkt geen staart te zijn, de put van de tuin, de put van de zwarte doorgang

Aan boord gegaan.

Chart zou dit licht hebben aangenomen, van bovenaf blijven steken als een Chukhon-freak.

De uitweg is een rotte brandtrap, breekbaar, rotzooi, en ramen rondom.

De vloeren kruipen zo dodelijk langzaam langs trillende, gekwelde handen.

Waarom staar je, klootzak, ik ben niet naakt!

Ik ben niet voor jou, ik ben geen rokkenjager, geen dief!

Ik ben een terrorist!

Ik ben Ivan Pomodorov!

Stop met praten, onze troef is terreur!

Refrein:

Tra-ta-ta-ta-ta!

Tra-ta-ta-ta-ta!

Het lekkende dak rammelt onder mijn voeten, ik duik de verstikkende duisternis van de zolder in.

Terwijl alles goed is.

Duiven, wees stil!

Neuk rustig, ik ben je vijand niet.

Hier is het - een schuilplaats, trok er een zwarte muilkorf uit, veegde het af, controleerde het luik

Hij prikte met een machinegeweer op het met rook bevlekte glas in de muilkorven van buurten die aan open ruimtes knagen.

Het gerommel van stemmen van beneden, met een nerveuze poot, harkte de ijdelheid in een fatale ondeugd.

Verveel je je grijs?

In een oogwenk zal ik de waarheid op je zachtmoedige hersens druppelen.

Refrein:

Tra-ta-ta-ta-ta!

Tra-ta-ta-ta-ta!

De mensen verstijfden, werden door kogels getroffen, schokten, hapten naar adem, barstten uit in een kreet

Mijn psychedelische kakofonie explodeerde in het midden, rechts-links, boven-onder.

Eet gratis, koninginnen van de natuur, gedachten, ideeën, alles wat ik heb geleefd.

Scheur met tandeloze monden de vrijheid tussen je aderen.

Refrein:

Tra-ta-ta-ta-ta!

Tra-ta-ta-ta-ta!

Tra-ta-ta-ta-ta!

Tra-ta-ta-ta-ta!

De mensen kwamen tot bezinning, hielden zichzelf voor de gek, klommen op het dak - Brei de schurk!

'Ik ben vrijgezel,' bloed spuwend, brulde hij tijdens verhoren, nauwelijks ademend.

- Omwille van liefde voor jou, ging ik naar de kwelling, maar je verloor je heiligdommen!

- Er is niets, f*ck, om de mensen op te hitsen!

Ze namen hem echt... Tra-ta-ta!

Refrein:

Tra-ta-ta-ta-ta!