Суббота. Ленинград - ДДТ

Плюс один, ноль, плюс два, почернела Зима.

Расцветает январь язвой неба, ха-ха!

С юга ветер приполз, неспособный на бег,

Пожирает, дохляк, пересоленный снег.

А за ним, как чума — Весна.

*3

А за ним, как чума…

Ох-ха-ха-ха!

А на Невский слетелася стая сапог,

А на Невском такая стоит кутерьма,

А над Невским в глазок наблюдает тюрьма,

Состоящая из одиноких мужчин,

Не нашедших причин дарового тепла.

Непонятна весьма — Весна.

*3

Непонятна весьма…

Эх-ха-ха-ха!

А в каналах вода отражает мосты

И обрывы дворцов, и колонны — леса,

И стога куполов, и курятник-киоск,

Раздающий за так связки вяленых роз.

А культура, вспотев в целлофане дождей,

Объявляет для всех Ночи Белых Ножей

И боимся все мы, что дойдём до войны…

Виновата она — Весна.

*3

Виновата она…

Ох-ха-ха-ха!

Эй, Ленинград, Петербург, Петроградище

Марсово пастбище, Зимнее кладбище.

Отпрыск России, на мать не похожий

Бледный, худой, евроглазый прохожий.

Герр Ленинград, до пупа затоваренный,

Жареный, пареный, дареный, краденый.

Мсье Ленинград, революцией меченный,

Мебель паливший, дом перекалеченный.

С окнами, бабками, львами, титанами,

Липами, сфинксами, медью, Аврорами.

Сэр Ленинград, Вы теплом избалованы,

Вы в январе уже перецелованы

Жадной весной.

Ваши с ней откровения

Вскрыли мне вены тоски и сомнения.

Пан Ленинград, я влюбился без памяти

В Ваши стальные глаза…

Напои до пьяна — Весна.

*3

Напои до пьяна…

Ах-ха-ха-ха!

Plus één, nul, plus twee, Winter werd zwart.

Januari bloeit als een luchtzweer, ha ha!

Uit het zuiden kroop de wind, niet in staat om te rennen,

Verslindt, dohlyak, gezouten sneeuw.

En achter hem, als een plaag, is de lente.

*3

En achter hem, als een plaag...

Oh haha!

En een zwerm laarzen vloog naar Nevsky Prospekt,

En op Nevsky is het zo'n puinhoop,

En boven Nevsky kijkt een gevangenis door het oog,

Bestaat uit alleenstaande mannen

Geen redenen vinden voor gratis warmte.

Heel onbegrijpelijk - Lente.

*3

Heel onbegrijpelijk...

Eh-ha-ha-ha!

En in de grachten weerspiegelt het water de bruggen

En kliffen van paleizen en kolommen - bossen,

En stapels koepels, en kippenhok-kiosk,

Hiervoor bundels gedroogde rozen uitdelen.

En cultuur, zwetend in het cellofaan van regen,

Aankondigingen aan alle Nights of White Knives

En we zijn allemaal bang dat we de oorlog zullen bereiken...

Zij is de schuldige - Lente.

*3

Het is haar schuld...

Oh haha!

Hey, Leningrad, Petersburg, Petrogradishche

Marsweide, Winterbegraafplaats.

Nakomelingen van Rusland, in tegenstelling tot zijn moeder

Bleke, magere voorbijganger met euroogige ogen.

Herr Leningrad, overstock tot de navel,

Gebakken, gestoomd, begaafd, gestolen.

Monsieur Leningrad, getekend door revolutie,

Het meubilair was verschroeid, het huis was kreupel.

Met ramen, oma's, leeuwen, titanen,

Limoenen, sfinxen, koper, Aurora.

Sir Leningrad, u bent verwend met warmte,

Je bent al gekust in januari

Hebzuchtige lente.

Jouw onthullingen met haar

Ze openden mijn aderen van verlangen en twijfel.

Pan Leningrad, ik werd verliefd zonder herinnering

In je stalen ogen...

Dronken worden - Lente.

*3

Drink tot je dronken bent...

Ahahaha!