Романс - ДДТ

Январским вечером храним под ледяными куполами

Стою невидим невредим, храним землею, но не Вами.

Вы постоянно в стороне, как смерть близки и неподвластны…

Но тем не менее — прекрасны, как сны о Мире на войне.

Я понимаю, что у Вас таких, как я довольно много,

И не украсит Ваших глаз моя нелегкая дорога.

Но я ищу, ращу слова, Вам посвящаю каждый вечер,

Как объяснивший небо кречет, как хлеб, познавший жернова.

Сегодня ночью Рождество, звезда рассыплется на свечи,

И мы сольемся в одного, и он возьмет, и он ответит.

И поведет нас под венец, у алтаря откроет тайну,

Что все на свете не случайно, и смерть для жизни — не конец.

Январским вечером храним под ледяными куполами

Стою невидим невредим, храним землею и всеми Вами.

Op een januari-avond bewaren we onder ijskoepels

Ik sta onzichtbaar ongedeerd, wij houden de aarde, maar jij niet.

Je staat constant aan de zijlijn, want de dood is dichtbij en buiten je controle ...

Maar toch zijn ze mooi, als dromen over de wereld in oorlog.

Ik begrijp dat er nogal wat van jullie zijn zoals ik,

En mijn moeilijke weg zal je ogen niet versieren.

Maar ik ben op zoek naar groeiende woorden, die ik elke avond aan je opdraag,

Als iemand die de hemelvalken verklaart, zoals brood, die de molenstenen kent.

Vanavond is het Kerstmis, de ster zal uiteenvallen in kaarsen,

En we zullen samensmelten tot één, en hij zal nemen, en hij zal antwoorden.

En hij zal ons door het gangpad leiden, bij het altaar zal hij het geheim onthullen,

Dat alles in de wereld niet toevallig is, en dat de dood voor het leven niet het einde is.

Op een januari-avond bewaren we onder ijskoepels

Ik sta onzichtbaar ongedeerd, we houden de aarde en jullie allemaal.