Пост-интеллигент - ДДТ

Умирая во сне, я часто шепчу о любви, но верю в любовь, пока она далеко.

Одиночество спит у меня на прохладной груди, я лежу, я курю, медитирую,

я вникаю в окно.

Припев:

О-па!

О-па!

О, где же, где же ты, Европа?

Смотрю задумчиво в окно, но заколочено оно.

Эй, жертва огня!

Прикрути свой назойливый свет, как жалок твой крик, как,

однако, мудра тишина.

Ты жаждешь свободы, ты пьёшь, ты ползёшь за ней вслед, ты тоскуешь, родимый,

но не ведаешь, как эта баба страшна.

Припев:

О-па!

О-па!

О, где же, где же ты, Европа?

Смотрю задумчиво в окно, но заколочено оно.

При слове «добро» я привычно впадаю в стресс, Россия-красавица, ты же мрачнее

чумы.

Я только на кладбище верю в прогресс, и вижу, как вам далеко еще до весны.

Я знаю народ, я всё про него прочитал, лишь просвещение и соки способны его

изменить.

Народ меня ждёт, да, я, к сожалению, устал, о, только не надо меня, пожалуйста,

бить.

Припев:

О-па!

О-па!

О, где же, где же ты, Европа?

Смотрю задумчиво в окно, но заколочено оно.

О-па!

О-па!

Разбитые очки.

О-па!

О-па!

Сгораю от тоски.

Stervend in mijn slaap, fluister ik vaak over liefde, maar ik geloof in liefde terwijl het ver weg is.

Eenzaamheid slaapt op mijn koele borst, ik lieg, ik rook, ik mediteer,

Ik duik in het raam.

Refrein:

Oh pa!

Oh pa!

Oh, waar, waar ben je, Europa?

Ik kijk peinzend uit het raam, maar het is dichtgetimmerd.

Hé brandslachtoffer!

Schroef je vervelende licht, hoe zielig is je kreet, hoe,

zwijgen is echter verstandig.

Je hunkert naar vrijheid, je drinkt, je kruipt ernaar, je verlangt, schat,

maar je weet niet hoe eng deze vrouw is.

Refrein:

Oh pa!

Oh pa!

Oh, waar, waar ben je, Europa?

Ik kijk peinzend uit het raam, maar het is dichtgetimmerd.

Bij het woord "goed" val ik gewoonlijk in stress, Rusland is mooi, jij bent somberder

pest.

Ik geloof alleen in vooruitgang op het kerkhof, en ik zie hoe ver je van de lente af bent.

Ik ken de mensen, ik heb alles over hen gelezen, alleen verlichting en sappen zijn daartoe in staat

Wijzigen.

De mensen wachten op me, ja, ik ben moe, helaas, oh, heb me gewoon niet nodig, alsjeblieft,

ritme.

Refrein:

Oh pa!

Oh pa!

Oh, waar, waar ben je, Europa?

Ik kijk peinzend uit het raam, maar het is dichtgetimmerd.

Oh pa!

Oh pa!

Gebroken bril.

Oh pa!

Oh pa!

Ik brand van verlangen.