Поколение - ДДТ

Залпами тысяч горластых инфарктов, отцы наши встретили новый день,

Но наслаждались пожаром недолго, устав отбрасывать тень.

И в обед, не спеша, схоронили живьем надоевшую кровь перемен,

Закопав эту силу в ночной чернозем, вдоль отвоеванных стен.

И мы выросли, но стены отцов зацвели плесенью, ржавым мхом,

И вновь солнца не видно и в этой пыли разрушался отцовский дом,

И она проросла — эта сила в нас, свежая кровь перемен

Свободу солнцу, опять получил приказ долго дремавший ген.

И мы рубились и падали стена за стеной, и Век пролетал за час,

Но награды и деньги стали тощей ценой, и эта сила ушла от нас

Не все, конечно же, случайность и бред, и это время угадала Еда.

Уходит Наше поколение НЕТ, приходит Ваше поколение ДА.

Volleys van duizenden luide hartaanvallen, onze vaders ontmoetten een nieuwe dag,

Maar ze genoten niet lang van het vuur, moe van het werpen van een schaduw.

En tijdens de lunch begroeven ze langzaam het verveelde bloed van verandering,

Door deze kracht te begraven in de nachtzwarte aarde, langs de teruggewonnen muren.

En we groeiden op, maar de muren van de vaders bloeiden met schimmel, roestig mos,

En weer is de zon niet zichtbaar, en in dit stof werd het huis van de vader verwoest,

En het ontkiemde - deze kracht zit in ons, het verse bloed van verandering

Vrijheid voor de zon, het lang sluimerende gen kreeg weer een opdracht.

En we sneden en vielen muur na muur, en de eeuw vloog voorbij in een uur,

Maar beloningen en geld werden een magere prijs, en deze macht verliet ons

Niet alles is natuurlijk een ongeluk en onzin, en Food raadde dit keer.

Onze generatie vertrekt NEE, uw generatie komt JA.